Aan de N120, tussen Odeceixe en Aljezur, ligt Rogil. Het dorp ligt in een lange lint langs de weg, alsof ze een muur wil opwerpen tussen de weggebruikers en haar kustlijn. En dat lukt tot nu toe erg goed. Maar weinig toeristen nemen de moeite om de geasfalteerde weg te verlaten en via smalle dorre zandwegen vol scherpe keien en diepe gaten naar de wilde stranden van Rogil te gaan.
Dat maakt deze stranden tot een perfecte bestemming voor hen die op zoek zijn naar een verlaten strand aan de westkust van de Algarve.
Inhoud
Het mysterieuze praia de vale dos homens
Als we bovenaan de klif bij praia de vale dos homens staan, zien we links van ons op een rots twee ooievaarsnesten met ooievaars erop. Vanaf hier tot aan Odeceixe, en zelfs een beetje verder, bouwen deze grote vogels hun nesten op zeerotsen. De enige plaats ter wereld waar ze dit doen.
“Kijk”, zegt Milton, “er komt mist aan!” Inderdaad, een wand van ondoordringbare vochtige lucht komt op ons af. Nog geen twee minuten later staan we in de mist. De zon komt er nauwelijks doorheen, we zien alleen haar contouren. De temperatuur daalt snel en andere bezoekers die hier niet op gerekend hadden, verlaten snel het strand. Wij trekken snel onze fleece-jassen aan en zijn blij dat we een lange broek met gympen dragen. Hierdoor kunnen wij genieten van de mysterieuze mist die alles grijs en zwart kleurt.
Na wat foto’s te hebben gemaakt, keren we weer terug naar de auto. We ontdekken dan dat de mist niet ver landinwaarts gaat. Na nog geen twee kilometer rijden we alweer in het zonnetje.
Ontsnappen aan de drukte van Amoreira
Wie het strand van Amoreira vlakbij Aljezur te druk vindt, wandelt over de kliffen langs de kust naar Praia da Carriagem. Binnen een half uur bereik je dan dit verlaten strand, waar je niet kan zwemmen vanwege de vele scherpe rotsen, maar wel heerlijk kunt zitten en liggen op de zwarte leistenen of het kleine strookje zandstrand dat vrijkomt bij eb.
Het strand is ook met de auto te bereiken via Rogil en een andere smal pad vanaf de N120. Het is een langzame en moeizame weg met veel stenen en gaten in de weg. Echter, zo gauw je de auto uitstapt en bovenaan de trap staat, ben je het allemaal vergeten.
Op dat moment zie je vooral rotswanden bedekt met groene struiken en ver onder je zwarte rotsen die met hun richels halve cirkels vormen in het water. Halverwege de helling staan enkele stenen vissershuisjes. Ze lijken verlaten, maar als ik door een klein raampje naar binnenkijk zie ik een wetsuit hangen. Er liggen wat kleren op een stoel, een halve fles water staat op een plank samen met nog wat andere ondefinieerbare spulletjes. Deze vissershuizen worden dus duidelijk nog gebruikt.
Strand met keien vlakbij Rogil
Praia da Barradinha staat bekend om haar vele mooie gladde zwartgrijze stenen met witte aders. Hier geen zandstrand maar een kust vol keien. Een lange trap langs de rotswand brengt je naar beneden, maar brengt je nog niet gelijk naar het strand.
Tussen de laatste traptrede en de eerste stenen van het strand, gaapt een diepte van ongeveer een meter. Eerdere bezoekers hebben een aantal grote rotsblokken op elkaar gelegd, waardoor een provisorische trap is ontstaan. Dan komt het volgende obstakel. Een waterstroom vanuit het vallei stroomt vlak langs de trap. Gelukkig zijn er genoeg stenen in het water om al springend van steen naar steen, zonder natte voeten, naar de overkant te komen. Na die oversteek, kun je eindelijk de vele losse stenen op het strand gaan verkennen.
Bij eb is er een klein zandstrand zichtbaar, welke bij vloed volledig is verdwenen. Ook een gedeelte van de stenen verdwijnt tijdens vloed onder water, waardoor ze nog verder gepolijst worden.
De lokale vissers die hier aan het einde van de dag vissen, besteden geen aandacht aan al die stenen. Zij wachten geduldig totdat ze een vis aan de haak hebben geslagen.
Praia da Samougueira
Tijdens onze zoektocht naar bijzondere stranden aan de westkust van de Algarve, vonden we via Google Maps Praia da Samouqueira. De foto’s laten een strand zien dat wordt afgeschermd door hoge kliffen met tussen het strand en de kliffen een smalle strook water. Het is in de buurt van Rogil, dus we gaan we op ontdekkingstocht uit.
Bij aankomst treffen wij geen strand aan zoals op de foto. In plaats daarvan zien we alleen maar steile rotswanden en een kleine kreek die over de rotsen richting zee stroomt. Er is een houten platform geplaatst op ongeveer 4 meter van de klifrand, maar het uitzicht is niet noemenswaardig.
Het strand is verdwenen blijkbaar en het laat zien hoe de westkust van de Algarve nog steeds aan veranderingen onderhevig is. Dat wat twee jaar geleden een breed strand was, kan nu een smalle strook zijn geworden.
Overige stranden
Volgens Google Maps zijn er ten noorden van Praia da Samouqueira nog drie stranden voordat je op het strand van Odeceixe belandt. Deze hebben wij niet meer bezocht, omdat we vermoeden dat het ook rotsstranden zijn of ‘niet bestaande stranden’.
Als we later met de dame van het toeristisch informatiecentrum in Rogil spreken, merken we dat ze vooral Praia de Vale dos Homes en Praia Carriagem promoot. De andere stranden waren onbekend voor haar.
Wie van avontuur en ontdekken houdt, en de toeristen zoveel mogelijk wil vermijden, kan zijn hart ophalen in Rogil. Een klein dorp met vele kleine en bijzondere verrassingen. Over wat je er nog meer kunt doen, heb ik een blog geschreven. Ook over andere dorpen langs de westkust van de Algarve. Je vindt ze hier.
Geef een reactie