In Essaouira geldt, net als elders in Marokko, dat het eten over het algemeen behoorlijk goed is. Couscous en tagine’s zijn overal te krijgen, maar variëren sterk in prijs. De prijs lijkt vooral te worden bepaald door de locatie en het interieur. Zo eet je al een kleine couscous bij café L’horlogerie voor 40 dirnham en 50 meter verderop bij restaurant Du Coeur betaal je 80 dirnham voor een zelfde soort couscous. Je zit dan wel in een mooi aangeklede zaal met zeer nette bediening, en het eten wordt in een mooie schaal opgediend.
Slechts één keer hebben we teveel betaald. Dat was toen we vielen voor het terras van Il Mare met uitzicht over de oude stadsmuur richting zee. Daar betaalden we 35 dirnham voor een thee en 55 dirnham voor drie bolletjes ijs. Het terras met uitzicht over de oude stadsmuur is mooi, maar niet mooi genoeg om er zoveel voor te betalen.
Gelukkig hebben we verder alleen maar goede ervaringen opgedaan. Ik begin met de befaamde visrestaurants aan de haven, welke in elke reisgids worden aanbevolen en eindig met het volgens ons beste, leukste en lekkerste restaurant van Essaouira.
Inhoud
Visrestaurants bij de haven
We hadden ons voorgenomen om bij één van deze visrestaurants aan de haven te gaan eten. Immers iedereen raadde dat aan als activiteit. Bij aankomst zagen we de diverse obers al mensen aanspreken. We wilden rustig de visvitrines bekijken om te zien wie de lekkerste en meest verse vis heeft.
Terwijl we dat deden, werden we continue benaderd door obers die ons op opdringeringere wijze naar binnen probeerden te halen. Vervolgens raakte één van hen mijn buik aan, wat ik totaal niet op prijs stelde. Even kregen we het gevoel op het Jemaa el-Fna plein van Marrakech te zijn, waar we dezelfde opdringerige obers tegenkwamen.
Dit stond ons zo tegen, dat wij er uiteindelijk niet hebben gegeten. Voel je dus niet schuldig als jij er ook liever niet eet.
Adwak – Marrokaans eten in een ontspannen en sfeervolle omgeving
In een zijstraat van Avenue Sidi Mohamed Ben Abdella bevindt zich Adwak. In de avond gaat het restaurant om 19.30 open en om 20.00 zit het helemaal vol. Dit restaurant met haar meer dan uitstekende couscous en tagine-gerechten wordt vooral door Europese toeristen bezocht. De service is uitstekend en de sfeer nog veel beter.
Iedereen zit in alle rust te genieten van de donkere warme kleuren van het interieur en de stevige maar zachte kussens van de banken die de ruimte vullen. De prijs voor een hoofdgerecht begint bij 65 dirnham, wat heel redelijk is gezien het interieur en kwaliteit van eten.
Later zijn we terug gegaan, maar dan gedurende lunchtijd. Tijdens lunch bezoeken maar weinig mensen dit restaurant. Alhoewel we de service en sfeer iets minder vonden dan in de avond, smaakte het eten er niet minder om.
L’atelier – voor zalige quiches
L’atelier is een winkel, kookatelier en café-restaurant in één. In haar zeer gezellig ingerichte café worden naast heerlijke smoothies, ook zalige lunchgerechten geserveerd. Op de dagelijks wisselende menukaart staat altijd een quiche en een salade. Heerlijk als je even iets anders wilt dan couscous of tagine. De sfeer doet ietwat Frans aan met een variëteit aan stoelen en tafels. Geen strakke inrichting, maar informele elegantie. Het personeel spreekt Frans en Engels, en omdat het in een zijstraat bevindt, is het er heerlijk rustig.
Rue Khandazine – lokaal leven en gegrilde sardines
In deze smalle straat, vlak achter de juwelierwinkels, bevinden zich vele kleine restaurantjes waarvan sommigen alleen door lokale bewoners worden bezocht. Andere restaurants trekken voornamelijk toeristen en een enkeling een mix van beiden.
Omdat de straat zo’n mix is van restaurantjes en dus ook bezoekers, hebben we er vooral ook heel veel naar mensen gekeken. De vele verschillende gezichten, bakkers die er komen voor de levering van brood, mannen die elkaar groeten, restauranthouders die de toeristen naar binnen proberen te lokken, en groepen vrouwen die met z’n allen naar een specifiek restaurant gaan. We hebben ons er geen moment verveeld.
Wij hebben bij Chez Omar gegeten, die door de lokale expats wordt geprezen voor zijn vrijdag couscous. Wij hebben het restaurant ook een keer op een doordeweekse dag bezocht. Als voorgerecht kozen we voor berberbrood met olie en honing. Een échte verwennerij, zo lekker. De vis voor de vistagine werd vers van de markt gehaald, maar mijn tagine met geit was wel wat aan de taaie kant.
We betaalden 40 dirnham voor een hoofdgerecht, wat in onze ogen een prima prijs is. Een andere goede optie is buurvrouw Chez Latiffa. Zij heeft één, hooguit twee tafels, die vrijwel altijd bezet zijn met mensen die gezamenlijk van een grote couscous schaal eten. In deze straat kun je ook superverse sardines eten voor slechts 20 dirnham. Ze worden vers gegrild en met brood geserveerd.
Rue Lalouj – vager dan vaag, maar wel vegetarisch
Eigenlijk is het een plein waaraan verschillende vegetarische restaurants zijn gevestigd. We waren nieuwsgierig en namen plaats op het terras van Shyadma’s vegan food. De gastvrouw keek ons met ietwat onzekere ogen aan terwijl we plaatsnamen.
We bestelden een soep, een couscous en tagine. Drie uur later hadden we ons dessert op en de rekening betaald. De gasten die na ons kwamen moesten soms meer dan een uur wachten op hun hoofdgerecht. Niet iedereen vond dat prettig. Wij hadden geen haast en observeerden vanaf onze plaats op het terras het lokale leven op en rond het plein.
We zien de restauranthouders onderling goederen uitwisselen, en zelfs voor elkaar gerechten klaarmaken. Later leerden we dat restaurants vaak hun groente en vlees pas inkopen als er gasten zijn, zeker als het niet druk is. Hierdoor kunnen wachttijden oplopen voordat een gerecht op tafel staat. Reken bij kleine restaurants op minimaal 30 minuten voordat een hoofdgerecht op tafel wordt gezet.
Tijdens het wachten zien we de dochter van onze gastvrouw druk in de weer met een kitten. De kitten wordt van hot naar her gesleept en als het jonge katje even aan het meisje weet te ontsnappen, wordt het al gauw weer teruggevonden door het kind. Haar oudere broer gaat voetballen met een vriendje, maar wordt regelmatig door zijn moeder teruggeroepen om spullen voor het eten te halen. Twee Marokkaanse jongens paradeerden over het plein met hun hond en we zagen verschillende verdwaalde en vertwijfelde toeristen zoeken naar een restaurant.
Voor wie wat rust zoekt binnen de medina, is dit plein zeker een aanrader. Ook het eten was meer dan uitstekend, supervers en goedkoop.
Pâtisserie Driss – een beetje Frankrijk op zijn Marokkaans
Vanaf de straat ziet het er ietwat onooglijk uit, een kleine smalle ruimte gevuld met glazen en metalen vitrines. De lekkernijen die erin liggen, zien eruit als échte delicatessen. Wij kregen gelijk zin om enkele van de vele verschillende zoetigheden uit te proberen. Naast de winkel is een kleine ruimte waar je kan zitten, maar wie nog een beetje doorloopt komt uit op een mooi groot terras. Dit terras, dat volledig van de straat is afgeschermd, is gedeeltelijk in de open lucht, en gedeeltelijk overdekt.
Hier vind je toeristen, expats en lokale bewoners die aan de tafeltjes hun ontbijt gebruiken of elkaar ontmoeten voor een kop koffie met iets lekkers. Soms kom je er ook een oud Marokkaans mannetje of vrouwtje tegen, die er rustig een koffietje gebruikt met een sigaret tussen de vingers. Wij vonden het een uitstekende plek om even te zitten en onszelf te verwennen met één van de vele lekkernijen.
Silvestro – voor Italiaans eten zoals het hoort
Wie vraagt naar een goed Italiaans restaurant in Essaouira, zal al gauw worden doorgestuurd naar Silvestro. Wij dus ook. En eerlijk is eerlijk, Silvestro doet haar naam als Italiaans restaurant eer aan. Hier krijg je verse pasta en flinterdunne pizza’s met goede toppings. Ook het interieur is heerlijk klassiek en sfeervol. En als je liever buiten dineert, hebben ze ook nog een dakterras.
Het enige advies dat we willen geven, is om geen gerechten met zeevruchten of vis te nemen. Behalve dat mijn man ziek werd na het eten van een tagliatelli met garnalen, hoorden we ook over een ander geval van voedselvergiftiging na het eten van een pizza del mare bij Silvestro.
Toch houd ik het restaurant in mijn lijst van aanbevelingen, omdat het eten verder van uitstekende kwaliteit is en het restaurant een prima sfeer heeft.
Vageue Bleue – goddelijk lekker
In een klein steegje met slechts plaats voor 15 personen bevindt zich Vageue Blue. Dit restaurantje wordt vooral bezocht door vaste klanten, die de plaats met diep respect behandelen. In stilte en rust wordt hier gegeten en slechts enkele bezoekers maken met elkaar een praatje. Tevreden wordt er gezucht en in allerlei talen wordt uiting gegeven aan de kwaliteit van het eten.
Op het dagelijks wisselend menu staan slechts een paar gerechten. Vele bezoekers roemen de heerlijke gnochi en pasta die de eigenaar maakt. Voor wie liever vis eet, biedt hij elke dag verse vis aan. Nadat je je hoofdgerecht hebt besteld, krijgt je een aantal voorafjes met twee kleine glaasjes sap om de wachttijd te overbruggen. Immers, ook hier wordt elk gerecht vers bereidt.
Je moet misschien even zoeken om dit restaurantje te vinden, maar het is absoluut de moeite waard! De openingstijden varieren, maar ze zijn in ieder geval geopend van 12-15 en 19-22uur. Een hoofdgerecht kost tussen de 50 of 65 dirnham, ofwel 5 tot 6,50 euro, en dat is inclusief het voorgerecht.
- Lees ook mijn blog: Bezienswaardigheden in Essaouira
Geef een reactie