Als ik niet fysiek op reis ben, dan reis ik door het bekijken van documentaires en lezen van boeken. In de afgelopen maanden heb ik de onderstaande vijf boeken gelezen. Deze 5 boeken brachten mij naar andere werelden en tijden. Het zijn aanraders voor iedereen die geen standaard boek wil lezen, maar een boek dat je beroert en beweegt.
Inhoud
Het brilletje van Tsjechov
Bij het uitbreken van de oorlog tussen Rusland en Oekraïne, werd al gauw de vraag gesteld hoe deze inval heeft kunnen plaatsvinden. En waarom blijven de Russen hun leider Poetin steunen?
Ik had die vragen ook, en realiseerde mij dat ik eigenlijk maar heel weinig weet van de Russische cultuur en haar mensen. Tijd dus om een boek over Rusland te lezen.
Vaak grijp ik dan terug op boeken van oud-correspondenten, en nu dus ook. Ik vond een boek van Michel Krielaars die enige jaren in Moskou heeft gewoond en gewerkt.
In zijn boek reist je met hem mee in de voetsporen van Anton Tsjechov. De Russische schrijver die feilloos de aard van zijn land en landgenoten wist vast te leggen in ‘gewone’ verhalen. Michel Krielaars gaat tijdens zijn reizen ook op zoek naar de gewone Rus en laat zien hoe divers het land is.
Hij laat zien dat veel Russen wel in beweging willen komen, maar vastlopen op oude mentaliteiten die gelinkt zijn aan het vroegere tsarenrijk. Heel inzichtgevend en ook heel menselijk.
Amarok
Er zijn al zoveel verhalen geschreven over de komst van Marokkaanse en Turkse arbeiders naar Nederland. Wat het betekende voor hen en de omgeving waarin ze terecht kwamen. Maar eigenlijk lees je nooit het levensverhaal van deze migranten zelf, over hun leven voordat ze naar Nederland kwamen.
Dat de meeste van de Marokkaanse arbeidsmigranten in de jaren 60 en 70 afkomstig waren uit het Rif-gebergte, dat wist ik. Dat men uit een omgeving kwam waar veel armoede heerste en men niet tot nauwelijks kon lezen en schrijven, wist ik ook. Maar nog nooit had ik een persoonlijk verhaal gelezen over iemand die in de jaren 70 naar Nederland kwam om te werken.
Mounhim Tahtahi vertelt het verhaal van zijn vader, vanuit zijn vaders perspectief. Je krijgt inzicht in familiestructuren, leefomstandigheden in Marokko, verhoudingen tussen verschillende bewoners van Marokko en de strijd die zijn vader leverde om een leven zonder armoede te kunnen leiden.
Het verhaal eindigt in Nederland met de kleine Mounhim in het Oude Noorden van Rotterdam. Want wat daarna komt, mag hij later zelf vertellen, vindt zijn vader.
Stilte is mijn moedertaal
Je bent een jong meisje van ongeveer 12 jaar en vanwege een oorlog moet je je thuis, school en boeken achterlaten. Je komt aan in een Oost-Afrikaans vluchtelingenkamp waar geen enkele voorzieningen zijn, zelfs geen toiletten. Je slaapt in een hut dat is gemaakt van mest. Er is geen school, er zijn geen winkels, er is niets. Je hebt wel een innige band met je broer, die niet praat. Wat zou jij dan doen als 12-jarige.
In dit boek weigeren zowel Saba als haar broer Hagos zich te schikken naar de rollen die hen worden opgelegd vanuit hun gemeenschap.
De schrijver Sulaiman Addonia heeft zelf in een vluchtelingenkamp gezeten en het boek is o.a. gebaseerd op zijn ervaringen. De schrijfstijl is rauw zonder fleurige tierelantijntjes. Dat was even wennen, maar het wende en op het einde begreep ik ook het waarom van zijn schrijfstijl.
De familie Mann; Geschiedenis van een gezin
De Duitser Thomas Mann won de Nobelprijs voor Literatuur in 1929 en wordt gezien als één van de belangrijkste Duitse schrijvers. Je zou kunnen zeggen dat hij de Harry Mullisch of Gerard Reve van Duitsland is.
Het boek, geschreven door Tilmann Lahme, vertelt niet alleen zijn levensverhaal, maar ook dat van zijn kinderen en zijn vrouw. Kinderen die allemaal hun eigen weg zijn gegaan in heel verschillende richtingen.
Wat mij vooral is bijgebleven, behalve de eigenaardige karaktereigenschappen van de verschillende familieleden, zijn de politieke standpunten die zij innamen. Ik heb inzicht gekregen in hoe (rijke) Joden in Duitsland hebben geworsteld met de vraag of ze moesten blijven of vertrekken. En de moeilijke omstandigheden waarin ze terechtkwamen, ongeacht welke keuze ze maakten. Tot slot heeft het boek mij inzicht gegeven in hoe men vroeger omging met homoseksuele gevoelens in een tijd dat homoseksualiteit was verboden.
Je begrijpt het al, dit boek is veel meer dan een levensgeschiedenis. Het is ook de geschiedenis van een bepaalde tijdsperiode gezien door de ogen van de familie Mann.
Reizigers van een nieuwe tijd
Hoe Abdelkader Benali achter het verhaal van de Nederlandse Jan Janszoon is gekomen, dat weet ik niet. Wat ik wel weet, is dat hij het levensverhaal van deze Nederlander in Marokko op een spannende en mooie manier heeft beschreven.
Jan Janszoon uit Haarlem leefde in de vroege zeventiende eeuw en bekeerde zich tot de Islam tijdens zijn Noord-Afrikaanse ballingschap. Of hij daadwerkelijk het geloof aanhing of het vooral gebruikte ten voordele van zijn carrière laat Abdelkader in het midden.
Ik concludeer op basis van het verhaal dat hij zich daadwerkelijk vereenzelvigde met de nieuwe cultuur en deze vol passie verdedigde. Hij wordt uiteindelijk zelfs admiraal van de Barbarijse piratenstad Salé.
Een uitermate fascinerend verhaal!
Benieuwd naar wat ik nog meer heb gelezen en bekeken? Klik dan hier voor meer inspiratie.
Geef een reactie