Volgens mijn Lonely Planet wordt Nanjing vaak overgeslagen door reizigers. Iets dat voor mij onbegrijpelijk is. Nanjing heeft zoveel te bieden aan toeristen, dat wij na 5 dagen nog steeds niet alles hebben gezien en ervaren.
In de zomer is het er misschien té warm om fatsoenlijk rond te lopen, maar in alle andere seizoenen zou deze provinciehoofdstad van Jiãngsu op het lijstje van elke reiziger moeten staan. Je vindt er niet alleen een rijke historie, maar ook natuur, en natuurlijk heerlijk eten.
Inhoud
Stadsmuur
Nanjing is de enige stad in China waar je de authentieke stadsmuren, gebouwd ten tijde van de Ming-dynastie (1368 tot 1644), nog kunt bewonderen en bewandelen. Muren zo hoog als een flatgebouw van 5 etages, en zo breed dat je met twee auto’s naast elkaar op de muur kunt rijden.
Op elke steen staat de handtekening van de maker. Terwijl we deze stenen van dichtbij bekijken, vertelt een passerend Chinees meisje in haar beste Engels dat de stenen zijn gemarkeerd, omdat als die kapot ging, de maker veroordeeld kon worden voor het feit dat hij niet de beste stenen had aangeleverd voor de stadsmuur.
Als dat al niet indrukwekkend is, dan is het wel dat deze stadsmuur tussen 1366 en 1399 is gebouwd door meer dan een miljoen werkers.
Ook de poorten zijn nog grotendeels intact, en vooral de South Gate is indrukwekkend met vier kleinere poorten na de eerste grote poort. De hellingen, die vanaf de muur naar beneden lopen zijn bedoeld voor de paarden om bovenop de muur te rijden in tijden van oorlog.
Natuurlijk is de oude stadsmuur van Nanjing na zo’n lange tijd niet meer volledig intact, maar grote delen kun je nog steeds bewandelen. De zuidelijke kant van de muur, welke je kan betreden vanaf Wudingmen Metrostation of Zhonghua Gate, is een aanrader. Het gedeelte dat langs het Xuánwu meer loopt, is een goed alternatief. Deze bereik je via de achterkant van de Jiming Tempel.
Om op de muur te komen, betaal je wel entree. Afhankelijk van waar je omhoog gaat, is dit tussen de 30 en 50 Yuan per persoon.
Zijin Mountain ofwel Paarse Berg
Een tweede highlight van Nanjing is de Paarse Berg. Op deze berg ligt Sun Yatsen begraven. Hij werd de oprichter van de republiek China, nadat hij de laatste keizer van zijn troon had gestoten. Iedere Chinees die naar Nanjing gaat, brengt ook een bezoek aan zijn mausoleum hier op de berg. Om zijn tombe te bereiken, moet je wel eerst 392 treden beklimmen en dan keurig in de rij gaan staan voor het bezichtigen van zijn tombe.
Wij vonden het de moeite waard, omdat we ons daardoor realiseerden dat er ook in China helden zijn, waar iedereen respect voor heeft.
Op deze paarse berg zijn nog meer bezienswaardigheden te vinden. Zo ligt Ming Xiàolíng hier begraven. Hij was de eerste keizer van de Ming dynastie. In het voorjaar komen veel bezoekers naar de berg om de bloesems van de vele pruimenbomen in het bos te bewonderen.
Wij zijn na ons bezoek aan het mausoleum met een toeristentreintje naar het Linggu tempelgebied gegaan. Hier is het veel minder druk dan bij het graf van Sun Yatsen en krijgen we de kans om door een mooi stukje natuur te wandelen. Na onze kaartjes te hebben gekocht voor het tempelgebied, lopen we eerst naar Wúliáng Diàn. Dit gebouw is in 1381 volledig van steen gebouwd, zonder gebruik te maken van houten balken. Het is alsof je door een kelder wandelt, maar dan boven de grond. Daar waar vroeger de Boeddhabeelden stonden, hebben ze nu diorama’s geplaatst met levensgrote poppen die gebeurtenissen uit de recente geschiedenis weergeven. Er staat geen uitleg bij in het Engels maar met een vertaal app krijg je wel de hoofdlijnen mee.
Vervolgens lopen wij door naar de Linggu tempel. Het moment dat we het binnenplein oplopen, komt de zon te voorschijn. We gaan even zitten op een stoeltje om ons op te warmen in de winterzon. Geen wonder dat deze tempel dan ook gelijk onze goedkeuring kreeg. In onze ogen is het een echte plek van rust en sereniteit.
In één van de gebedshallen staat een enorm groot beeld van een monnik die aan het schrijven is. Hij is een representatie van Xuan Zang, de boeddhistische monnik die naar India reisde en terugkwam met de geschreven boeddhistische teksten. Hij is zelf ook nog fysiek aanwezig aanwezig in de tempel. Volgens mijn Lonely Planet ligt een deel van zijn schedel in de miniatuurversie van de pagode naast het grote beeld.
Na dit tempelbezoek gaan we op zoek naar de echte pagode. Onderweg komen we nog langs bij een oude graftombe en een herdenkingsplaats voor gevallen Japanse soldaten. Eenmaal bij de pagode aangekomen, kunnen wij het niet nalaten om de 9-etage hoge toren te beklimmen. Met elke etage wordt het uitzicht mooier.
Deze pagode is gebouwd in 1933 ter herdenking aan hen die vielen tijdens de Kuomintang revolutie. Tijdens die revolutie vervolgde Chiang Kai-shek, toen de leider van China, alle aanhangers van het communisme. Het werd een ware heksenjacht, waarbij vele communisten de dood vonden. Uiteindelijk vluchtte Mao Zedong met zijn volgers naar het noorden van China en wachtte daar tot na de Tweede Wereldoorlog op zijn kans om Chiang Kei-shek te verjagen naar Taiwan.
Het rare is alleen, dat niets in de pagode herinnert aan deze Kuomintang revolutie. Waarom dat is, laat ik in het midden.
Bij het verlaten van het tempelgebied besluiten we al wandelend de berg af te dalen richting metrostation Zhonglinjie. Onderweg lopen we door een stadspark waar vele grote vliegers door volwassen mannen worden opgelaten. Het is een amusant gezicht.
Xuánwu meergebied
Als we aan een lokale bewoner vragen waar we zeker heen moeten in Nanjing, adviseert hij ons om te gaan wandelen in het Xuánwu park. Hij vindt dat één van de mooiste plekken in de stad
Dus, nemen wij de metro naar halte NFU/Xinzhuang om dan via het ‘lovers park’ over bruggen, ofwel dijken, naar de verschillende eilanden in het meer te lopen. Onze wandeling eindigt bij de Jiefang Gate en Jiming tempel.
Deze wandeling is onze derde highlight van Nanjing geworden. Misschien heeft het ermee te maken dat het die nacht gesneeuwd had en we daarvan nog restanten vonden die de grond en struiken bedekten. Al wandelend door het park, maken we ook voor het eerst kennis met die typische Chinese natuur, die je op al die aquarellen en aardewerken potten ziet. Treurwilgen aan de waterkant, mist over het water, een reiger, veel grijstinten met slechts een vleugje kleur van een boom of een plant. Prachtig.
Elk eiland in dit park heeft zijn eigen thema. Zo belanden wij op een eiland met daarop een park vol bonsai-boompjes. In de expositieruimte leren wij dat Bonsai-art een Chinese traditie is, en dat niet alleen de vorm van het boompje telt, maarHu vooral naar het geheel wordt gekeken. Hoe verhoudt het boompje zich tot de geplaatste rotsen en figuren in de bijbehorende pot.
Buiten staan nog meer bonsai-werken en is er een rotspark met veel kleine bruggetjes aangelegd. Deze kalksteenrotsen vol met gaten en tunnels kom je in vrijwel elke Chinese tuin tegen, dus ook in dit park.
Op een ander eiland passeren we een rozentuin, lopen we langs pruimen- en kersenbomen, en natuurlijk ontbreekt een McDonalds en een amusementspark hier niet.
Al die westerse en consumentistische invloeden schudden we van ons af als we het terrein van de Jiming tempel oplopen. We betalen 10 Yuan entreegeld en krijgen ieder 3 wierookstokjes. We voelen ons een beetje onhandig en ongemakkelijk. Wat moeten we doen met deze stokjes? We willen niet doen alsof we boeddhist zijn. Uiteindelijk steken we de wierookstokjes aan zoals we een kaarsje in de kerk aansteken, en spreken ieder voor zich een wens uit om daarna de stokjes in het grote vat gevuld met fijnzand te steken.
De tempel wordt druk bezocht door vooral jongeren, en vanaf een afstandje bekijken wij hoe ze bidden en rondwandelen op het terrein. De pagode van de Jiming tempel was tijdens ons bezoek gesloten, en daardoor missen we het uitzicht over het meer. Een andere keer hebben we misschien meer geluk.
Memorial Hall of the Nanjing massacre
We willen ons bezoek aan deze herdenkingsplaats geen highlight van ons bezoek aan Nanjing noemen, daarvoor is het verhaal te gruwelijk. Ons bezoek aan dit museum heeft heel veel indruk gemaakt en we zullen het niet gauw vergeten.
In China zul je geen herdenkingsplaatsen vinden over het lijden van de bevolking onder Mao Zedong en andere heersers, maar het bloedbad van Nanjing krijgt wel alle aandacht en is tot in detail vastgelegd.
Deze bloedige gebeurtenis in Nanjing, waarbij Japanse soldaten in 1937 zo’n 300.000 slachtoffers maakten, wordt uitgebreid herdacht. Mede dankzij de buitenlanders die op dat moment in Nanjing woonden, werden er rapporten, verslagen, foto’s en films gemaakt van de gebeurtenissen die toen plaatsvonden.
Als bezoeker word je in chronologische volgorde door de gebeurtenissen geleidt. De aanleiding, het bloedbad zelf, maar ook de naweeën van deze slachtpartij krijgen evenveel aandacht. Daarbij wordt duidelijk aangegeven dat het geen reden is om Japanners te haten of wrok te houden, het was toen en niet nu.
Na deze aangrijpende tentoonstelling volgen nog meerdere zalen met hedendaagse thema’s die te relateren zijn aan het bloedbad in Nanjing.
Een indrukwekkend monument qua grootte, maar ook qua inhoud. Het was voor ons ook indrukwekkend om te zien hoeveel jongeren deze plek bezoeken op een koude winterdag.
Musea die niet in de Lonely Planet staan
Elke stad in China heeft veel meer musea, dan welke de Lonely Planet noemt. Dat geldt ook voor Nanjing.
Ik begin alleen wel met een museum, die in de LP staat. Dat is het Nanjing Museum. Een enorm groot complex met een minstens zo’n indrukwekkende collectie. Tijdens ons bezoek genieten we vooral van de bijzondere sculpturen en de nagemaakte straat uit de ‘revolutieperiode’. Een absolute aanrader om minimaal een halve dag door te brengen.
Op mijn Maps.me-app kom ik Jiangsu Art Museum tegen. Het museum heeft een website met enkele Engelse teksten, dus nemen we de gok en gaan er heen. Daar hebben we geen spijt van gekregen. Dit museum geeft ons een inkijk in het werk van hedendaagse Chinese kunstenaars uit deze regio. Mooie cartoons, militaire schilderijen, aquarellen en meer impressionistische tekeningen sieren de wanden. Wel wordt ons al snel duidelijk dat het ook allemaal ‘brave’ werken zijn. Er is geen maatschappij kritiek of prikkelend gedachtegoed waar te nemen bij deze selectie van kunstenaars. .
Een alternatief voor het grote Nanjing Museum is de Chaotian Palace ofwel Nanjing citymuseum. Ik weet niet meer of ik dit museum vond op een plattegrond of tegenkwam op een website over bezienswaardigheden in Nanjing.
In ieder geval concluderen we na ons bezoek dat ook dit museum een absolute aanrader is. Het is gevestigd in een mooi oud paleis uit de Qing-dynastie (1866). Tijdens ons bezoek zijn mannen druk bezig met voorbereidingen voor een tentoonstelling over Nanjing in 100 objecten. Jammer dat we die nog niet kunnen zien, maar de vaste collectie waar de geschiedenis van Nanjing aan de hand van interessante voorwerpen en diorama’s wordt uitgebeeld, is ook de moeite waard.
Daarna struinen we ontspannen over het terrein met haar tuinen en doorkijkjes, en vanwege het geringe aantal bezoekers is het een verademing om er doorheen te lopen. Heel anders dan de drukke YuYuan Garden in Shanghai.
In de oude zalen van het paleis vinden we nog enkele kleine exposities en zo ging er ruim twee uur voorbij, voordat we door de poort naar buiten liepen.
Zowel het Nanjing Museum, Jiangsu Art Museum als Nanjing citymuseum zijn gratis te bezoeken. Je moet wel even je paspoort laten zien ter registratie.
Nanjing Impressions Restaurant
Als liefhebber van lekker, lokaal en betaalbaar eten, kan ik niet onvermeld laten dat de place-to-go in Nanjing het bovenstaande restaurant is. Ze hebben zo’n 8 vestigingen in Nanjing en elke middag en avond is het afgeladen vol met eters. Ze serveren er typische Nanjing gerechten, waarbij ik onder andere de volgende gerechten aanbeveel van hun kaart: baby rooster stew with special sauce served with cripsy sesame bun, Osmanthus-scented steamed sponge, fried paste with white shrimps and shredded radish.
Meer foto’s van de gerechten die we in Nanjing hebben gegeten, vind je in de onderstaande Facebook-post
Mocht je toch even behoefte hebben aan een westerse omgeving, dan is café Sculpting in Time een aanrader. De koffie en de thee zijn niet goedkoop, maar je kan er wel uren zitten, binnen of buiten op het terras aan het water.
Het winkelgebied rondom de grote Confucius tempel zijn we snel doorheen gewandeld. We vinden het gebied té toeristisch en té druk. Ook het kanaalgebied maakt op ons niet zoveel indrukwekkend. Ook hier geldt dat we het té commercieel vonden, maar wie zijn wij?
Al de door ons bezochte locaties genoemd in dit artikel, zijn op onderstaande Google-mapskaart terug te vinden.
Voor onze reis door China hebben we de Lonely Planet gekocht. Een super goede start voor het plannen en organiseren van je bezoek, maar zeker niet volledig. Online is vaak nog veel meer informatie te vinden over bezienswaardigheden, maar ik had de reisgids ook niet willen missen. Het hielp me wel aan de belangrijkste informatie en bevatte goede tips voor restaurants.
Kapelka Travel Magazine – China
Wil je deze informatie nog een keer rustig teruglezen? Misschien samen met de andere reisartikelen over China, die hier online zijn gepubliceerd?
Klik dan op de onderstaande foto om de digitale versie van Kapelka Travel Magazine te bestellen met 6 artikelen over China.
Geef een reactie