Het beloofde een mooie en warme dag te worden, dus we stappen om 10.00 vol goede moed in Wijhe uit de trein om te beginnen aan een nieuwe dagwandeling van het Hanzestedenpad. Net als rondje Zwolle-Hattem, is de wandeling van Wijhe naar Heino een dagwandeling dat van station naar station gaat.
De route is 16.7 kilometer en we legden die afstand in 5 uur af. Dat we zo lang hebben gedaan over deze wandeling, is omdat we verschillende keren een stop hebben gemaakt om op één van de vele bankjes te genieten van de omgeving.
Je kunt deze wandeling combineren met een bezoek aan Museum de Fundatie in kasteel Nijenhuis. Dit kasteel met museum staat net buiten Heino. Een bezoek aan het museum neemt al gauw meer dan een uur in beslag. Niet alleen vanwege de exposities in het kasteel zelf en in de bijbehorende schuren, maar in de tuin rondom het kasteel staan ook nog vele kunstwerken.
Inhoud
Wijhe en Heino
Maar nu even terug naar onze wandeling. De wandeling begint dus in het dorp Wijhe. Deze plaats werd al in 960 voor het eerst genoemd. Het heette toen nog ‘Wie’. Waarschijnlijk bestond het toen ook al enige tijd, omdat ‘Wie’ vermoedelijk verwijst naar een heilige plaats voor de Germaanse bewoners.
Wijhe ligt aan de IJssel en landinwaarts richting Heino kom je diverse landgoederen en boerderijen tegen.
Heino is als dorp veel jonger dan Wijhe. Zij werd pas in 1236 voor het eerst genoemd. De kerk in het hart van het dorp stamt nog uit die tijd. Pas in de 17de eeuw had Heino zoveel bewoners dat het een dorp genoemd kon worden. De start van de groei naar een echt dorp met ruim 7.000 inwoners begon pas na de Tweede Wereldoorlog.
Het gebied tussen Wijhe en Heino bestaat vooral uit landbouw. Verschillende boerderijen die we tegenkomen behoren tot een landgoed, herkenbaar aan hun gekleurde luiken.
Landgoederen tussen Wijhe en Heino
Gelijk naast het treinstation van Wijhe staat het hoofdgebouw van landgoed Gelder. Het landhuis zelf is begin 20ste eeuw gesloopt, maar je ziet nog wel de gracht, een voormalig koetshuis en een bouwhuis.
Ook het huis van landgoed Velner is verdwenen uit het landschap en op haar plaats zie je alleen nog een oude boerderij. Vandaag de dag is landgoed Velner onderdeel van landgoed Windesheim.
Tot slot is er kasteel Nijenhuis dat onderdeel lijkt te zijn van landgoed ’t Rozendael – ’t Nijenhuis, maar het niet is. Kasteel Nijenhuis is namelijk in handen van de Provincie Overijssel.
Theoriseren over koeiengedrag
We beginnen optimistisch en vol goede moed aan onze wandeling. Bij het eerste veld met koeien merkt Milton op dat de koeien allemaal met hun hoofd in dezelfde richting staan te grazen. Hij veronderstelt dat koeien misschien wel een voorkeur hebben voor in welke richting ze grazen. Ik betwijfel het, maar kan zijn observatie dat ze allemaal dezelfde kant uitkijken niet ontkennen.
Tijdens onze wandeling kijken we goed naar elk veld waarin koeien staan te grazen. Kijken zij allemaal dezelfde richting uit? Heeft Milton daadwerkelijk de juiste conclusie getrokken op basis van wat hij zag? Al snel concluderen we dat in alle andere velden de koeien in alle windrichtingen staan te grazen. Zijn theorie blijkt niet steekhoudend te zijn.
Toch is het leuk om tijdens een wandeling een kleine theorie te ontwikkelen over wat je ziet en dat vervolgens tijdens de wandeling te testen. Je gaat hierdoor scherper opletten op wat je ziet, waardoor de wandeling nog interessanter wordt.
Beukenlaantjes
Een groot deel van de wandeling gaat over paden die eruit zien als lanen. Langs de paden staan in mooie rechte lijn verschillende soorten bomen, maar vooral veel beukenbomen. Op sommige plaatsen ligt de bodem bezaait met schillen van beukennootjes. Het moet een paradijs zijn voor eekhoorns.
Tijdens onze wandeling zien we slechts één schuwe eekhoorn op de Velner allee. Deze eekhoorn vloog de boom in toen die ons zag of rook. Het deed erg zijn best om uit onze zicht te blijven. Pas toen Milton aan één kant van de boom ging staan en ik aan de andere kant, kon één van ons het diertje toch nog even bewonderen. Daarna hebben we hem snel met rust gelaten.
Landelijk wandelen
De route tussen Wijhe en Heino is een echte landelijke route, waarbij je langs vele boerderijen komt. We zien tijdens de wandeling een variatie aan dieren. Niet alleen boerderijdieren zoals ezels, geiten, schapen en kippen, maar ook allerlei wilde schepsels.
Zo zien we een mannelijke fazant het weiland invluchten en zijn kopje met een felrode kam erbovenop net boven het felgroene gras uitsteken.
Terwijl we onze thee drinken aan het kanaal Nieuwe Wetering zagen we in de verte een enorme roofvogel over het land vliegen op zoek naar een prooi. Vol bewondering keken we naar de soepelheid waarmee het dier door de lucht vloog.
In Elshof zijn we even een vlindertuin ingegaan. We hebben er geen vlinder gezien, maar dat is vermoedelijk vanwege het nog relatief koude weer. Onderweg zien we soms wel een witte vlinder over het voetpad fladderen.
Verschillende keren zien we hazen door het weiland huppelen en net voordat we Heino binnengaan, komen we nog een minidierentuin tegen. Hier zien we emoes, lama’s of alpaca’s, damherten en nog veel meer niet typische Nederlandse dieren.
Tot slot werden we tijdens de hele wandeling vergezeld door vogels en hun vogelgezang. In de verte horen we ook af en toe een specht.
Van het ene landgoed naar het andere
Vrijwel de gehele wandeling gaat over opengestelde paden van landgoederen. We komen zowel bordjes tegen van landgoed Windesheim als landgoed Rozendael- ’t Nijenhuis. Dit laatste landgoed, pal naast Heino, is wel het mooiste. Niet alleen vanwege kasteel Nijenhuis met daarin een filiaal van Museum de Fundatie, maar ook omdat het gebied nog bestaat uit verschillende kleine landbouwvelden, die omringd zijn door kleine bossen.
Wat opvalt zijn de vele kanalen en beken die we tegenkomen. Het gebied tussen Wijhe en kasteel Nijenhuis lijkt ondanks de vele laantjes ook op een typisch polderlandschap . Je kan zien dat het ook een vrij nat gebied is. De overgangen tussen een weiland en bebost gebied kun je vaak ook letterlijk ruiken. Daardoor is deze wandeling niet alleen een gevarieerde wandeling voor het oog, maar ook voor de neus.
Kortom
De 16.7 kilometer van Etappe G vlogen voorbij. Aan het einde van de wandeling word je niet rechtstreeks naar het station geleid, maar maakt de route nog een detour door het centrum van Heino. Daar hebben we ons laten verwennen met een drankje en bittergarnituur op een terras naast de kerk. En pas daarna lopen we naar het treinstation van Heino voor onze terugreis.
Deze wandeling maakt onderdeel uit van het Hanzestedenpad. Van elke etappe die ik onderneem, schrijf ik een verslag. Zie hier de etappes die ik reeds heb afgelegd.
Ik woon zelf sinds kort weer in Overijssel, na een afwezigheid van meer dan 20 jaar en geniet van de mooie natuur en bijzondere steden. Lees meer verhalen over mijn avonturen in Overijssel hier.
Geef een reactie