Wandelverslag Rondje Olst, een tocht vol ontdekkingen

Ooit een dagwandeling van 15 kilometer gelopen zonder dat je weet wat je onderweg gaat zien of tegenkomen? Ik had dat nog nooit gedaan, tot vorige week. Toen liepen Milton en ik Etappe F van langeafstandsroute Hanzestedenpad. Deze etappe is een rondwandeling van 15 kilometer met als start- en eindpunt Station Olst.

Normaal gesproken neem ik van tevoren de routebeschrijving door, zodat ik weet wat ik onderweg kan tegenkomen aan bezienswaardigheden en horecavoorzieningen. Alleen gaf Wandelnet mij dit keer alleen maar een wandelkaart met enkele markeringspunten. Ik begon dan ook vol nieuwsgierigheid aan deze wandeling.

Start- en eindpunt Olst

Na onze aankomst met de trein worden we via een gewone woonwijk het dorp uitgeleid. We verbazen ons over de bijzondere raamdecoraties die we tegenkomen. We zien op de vensterbanken zowel samoeraizwaarden uitgestald als zelfgemaakte armbanden die te koop worden aangeboden.

We passeren een huis met een enorme houten standbeeld van een hond in de tuin. De overbuurman, die in zijn tuin aan het werk is, vertelt ons: “Vroeger stond er een wilg op die plek in de tuin. Die hebben ze omgezaagd en van de stam hebben ze dat beeld gemaakt.” Even verderop komen we een houten chalet tegen met een sedumdak waarop de eerste dennenbomen al groeien.

Groot Hoenlo

Na een korte wandeling komen we aan bij de eerste highlight van onze wandeling, kasteel Groot Hoenlo. Het kasteel doet nu dienst als appartementencomplex en is dus niet toegankelijk voor bezoekers. Het informatiebord bij de entree vertelt ons wel dat Harry Mulisch hier tijdelijk heeft gewoond. In zijn boek ‘De ontdekking van de hemel‘ beschrijft hij Groot Hoenlo. Hij noemt het landgoed in zijn boek alleen niet Groot Hoenlo, maar Groot Rechteren. Dat is een verwijzing naar Kasteel Rechteren in Dalfsen. Wat ik als Dalfsenaar natuurlijk wel een erg interessant detail vind.

Bij het landgoed maken we kennis met een moeder en dochter die vanuit Brabant naar hier zijn gekomen. Ze zijn bezig met een autospeurtocht. Terwijl moeder het antwoord op de vraag zoekt, vertelt de dochter hoe leuk ze deze speurtochten vindt. “Op deze manier kom ik nog eens ergens. Normaal zou ik nooit over dit soort weggetjes rijden of deze plaatsen bezoeken.”

Koude oorlog

In plaats van de auto, nemen wij de benenwagen en wandelen verder door de omgeving van Olst. In de verte ontdekken wij al snel een soort van bunker met daar bovenop een mitrailleur. Eerst dacht ik dat het ging om een bunker uit de Tweede Wereldoorlog, maar het informatiebordje vertelt een ander verhaal.

Na de Tweede Wereldoorlog heerste er een grote angst voor een mogelijke inval van de Russen. Daarom werden de achtergelaten tanks van de Amerikanen hergebruikt voor het maken van de nieuwe IJssellinie. 

De eerste bunker met mitrailleur zien we vlak naast het spoor. Deze moest de spoorlijntussen Zwolle en Deventer bewaken. Even verderop zien we een veel grotere bunker met nog grotere wapens er bovenop. Deze geweren moesten de vliegtuigen uit de lucht schieten, zodat de stuw niet kon worden gebombardeerd. Want bij een mogelijk inval van de Russen, wilde Nederland een gedeelte van het land onder water zetten, ofwel inunderen. Op die manier hoopte men de Randstad te beschermen tegen een mogelijke inval.

Even verderop, in een bosgedeelte, komen we nog meer bunkers tegen. Daar zien we ook twee volwassen mannen enthousiast graven bij een markeringsbordje van het hazenpad. Ze graven een plastic beker op met daarin een papiertje. Helaas zijn ze te ver weg om te vragen op welk avontuur ze zijn.

Landgoed De Haere

Ik mag dan vinden dat er veel landgoederen tussen Zwolle en Dalfsen zijn, maar ook hier langs de IJssel tussen Zwolle en Deventer zijn er verscheidene te vinden.

Landgoed de Haere, nu in het bezit van het IJssellandschap, is er één van. Het grote witte huis is omringd door een enorme tuin en het heeft zelfs een nep-ruïne op haar terrein. In het witte landhuis kun je op het terras genieten van een warme drank met een door de uitbater zelf gebakken taart. Alleen al voor die taart zou je het landgoed moeten bezoeken. Heerlijk is ‘ie.

De route geeft ons niet de mogelijkheid om dit landgoed verder te verkennen, maar ik heb in het café wel enkele folders met wandelroutes meegenomen. We komen hier zeker nog een keer terug.

In de verkeerde richting

Na onze koffiebreak duurtde het even voordat we onze route weer konden vervolgen. We zien her en der wel de bekende roodgele markeringen van het Hanzestedenpad, maar die leiden ons naar de IJssel en volgens het plattegrondje van Wandelnet moeten we daar nu juist niet heen!

Wat doen we? We besluiten om de route van Wandelnet te volgen en gaan de Haereweg op. Als ik me omdraai, zie ik de roodgele bordjes. Etappe F is blijkbaar maar in één richting gemarkeerd en wij lopen hem duidelijk in de omgekeerde richting.

Bij terugkeer zie ik dat onze etappe F inderdaad een overlap heeft met etappe 4 van het Hanzestedenpad. Deze etappe 4 gaat langs de IJssel van Deventer naar De Nul. Tot aan kasteel De Haere volgden we dus blijkbaar zowel etappe 4 als etappe F.

Verwilderde weilanden

Al gauw wennen we eraan om steeds even om te kijken om te zien of we nog de juiste richting uitgaan. Als we bij een hek aankomen, gaan we erdoor en lopen we door een weiland dat er uitziet als een oeroud gebied. De grond is oneven met allerlei hoge pollen gras, sommige stukken zijn netjes afgegraasd door de loslopende koeien, andere stukken zitten vol met takjes en onkruid. Hier en daar staat een boom. Wat een lekker stukje ruw natuur is dit!

Als we via een andere hek het weiland weer verlaten, vervolgen we onze weg door een meer onderhouden landbouwgebied. We genieten van de vele verschillende kleuren groen, van weilanden met vers gemaaid gras en met net opgekomen graan en maïs. Het is een feest voor onze ogen en telkens zien we iets nieuws.

Huis Spykerbosch en dorpje Boskamp

Na een afwisselende wandeling door bossen en langs weilanden komen we aan bij Huis Spykerbosch. In de verte zien we mensen in de tuin zitten en stiekum hopen we dat ook dit mooie huis voorzien is van een horeca-gelegenheid. We hebben wel zin in een drankje en lekkere snack.

Helaas, Huis Spykerbosch is in privébezit en niet geopend voor bezoekers. Alhoewel we erg nieuwsgierig zijn, zijn we nog niet zo brutaal om ons spontaan aan de deur te melden met de vraag of we even mogen binnenkijken.

Boskamp

Gelukkig ligt het dorpje Boskamp niet ver van Spykerbosch. De route brengt ons er vrijwel rechtstreeks naartoe. Tegenover Sint-Willibrordkerk nemen we plaats op het terras van buurtcafé en partycentrum Het Boskamp.

Die Sint-Willibrordkerk is pas gebouwd in 1860. Voor die tijd werden de diensten gehouden in havezate Boskamp. Deze werd in 1802 door de RK-bisdom gekocht van Marie Louise Knoppert-van Doetinchem, de laatste vrouw van huize Boskamp. De kerkdiensten werden eerst in de havezate zelf gehouden totdat de huidige kerk gereed kwam. Voordat de diensten werden gehouden in de havezate, moest men de diensten houden in diverse schuilkerken op landgoederen in de nabije omgeving. Immers, voor een lang tijd was het de katholieken verboden om hun religie uit te oefenen.

Na een korte wandeling door het dorp wandelen we verder naar Olst. We komen weer langs het huis met het grote houten beeld en zien dat op het dak ook een beeld is geplaatst. Ditmaal van een kat die de schoorsteen probeert in te klimmen. Een bijzonder dorp, dat Olst.

Heerlijk wandelen zonder verwachtingen

We begonnen aan de wandeling zonder hoge verwachtingen en kregen een wandeling vol verrassingen ervoor terug! Ik wil dit wel vaker doen. Wat een leuke ontdekkingen hebben we onderweg gedaan.

We hebben gezeten op het terras van een mooi landhuis met een stuk eigengebakken taart. We hebben geleerd dat de mitrailleurs van achtergebleven Amerikaanse tanks zijn gebruikt voor het bouwen van de IJssellinie. We hebben gewandeld over drassige paden, door weilanden vol bulten en gaten, door aangelegde bossen en langs bijzondere landhuizen.  Ofwel het was een ware ontdekkingstocht dichtbij huis.

De plattegrond van deze wandelroute kun je hier downloaden op Wandelnet.nl. Een andere aanrader is de wandeling van Wijhe naar Heino, ook onderdeel van de Hanzestedenroute.