Met buurtgenoten als Brighton en Eastbourne, is er weinig hoop voor Seaford om zich als badplaats te profileren. Ooit zette Seaford zich neer als de plek voor kostscholen, er waren velen in het dorp, maar die zijn nu ook vrijwel allemaal verdwenen. Wat er overblijft zijn de geweldige weidse uitzichten en prachtige landschappen, waardoor het voor mij een geheim wandelparadijs aan de Engelse zuidkust is geworden.
En natuurlijk beschikt dit wandelparadijs ook over een uitgestrekt strand, waar menig bezoeker of bewoner is te vinden. Je vindt ze zittend op het strand, wandelend langs de kustlijn, peddelend in een kano of al zwemmend door de golven.
Eigenlijk is Seaford dus een badplaats en wandelparadijs in één.
De grootste attractie van deze kleine stad aan de Engelse zuidkust zijn The Seven Sisters. De sneeuwwitte kalkrotsen die al golvend langs de kust verrijzen. Verder vind je in de omgeving vele kleine dorpen en gemeenschappen met een heerlijke oud-Engelse uitstraling. Nog iets verder landinwaarts vind je enkele wijnboeren en diverse schapenhouderijen.
En juist omdat Seaford niet op de radar van veel vakantiegangers staat, vond ik het een ideale bestemming voor een weekje rust.
Inhoud
Seaford
Het dorp zelf heeft iets meer dan 23.000 inwoners, groot genoeg dus voor een fatsoenlijke supermarkt, verschillende restaurants en een diversiteit aan winkels. Populair is het ijs van Holy cow!, koffie van Baca’s Coffeebar en thee bij Church Lane Tea Room.
Het Seaford Museum of Local History is gevestigd in een oud fort dat aan het begin van de 19de eeuw is gebouwd om Engeland te beschermen tegen Napoleon. Behalve enkele panelen waarop meer verteld wordt over de geschiedenis van Seaford, vind je hier vooral heel veel nostalgie. De vrijwilligers van dit museum hebben allerlei winkeltjes nagebouwd zoals die hier aan het begin van de 20ste eeuw bestonden. Je vindt er rekken vol met oude radio’s, elektrische waterkokers en gezelschapsspellen. Het meest bizarre vond ik de vertegenwoordigerstas gevuld met koekjes die inmiddels meer dan 100 jaar oud zijn.
Een andere bezienswaardigheid is Cupani Garden. Wie Engeland zegt, zegt tuinieren. Tijdens mijn wandelingen door Seaford en andere dorpen zag ik de mooiste tuinen vol met rozen en andere bloeiende planten. Cupani Garden is een openbare tuin waar je op eigen gelegenheid doorheen kunt wandelen.
In het dorp vind je nog diverse historische gebouwen. De meesten staan gemarkeerd op een historische kaart die je op verschillende plaatsen in het centrum aantreft.
Maar voor mij, was de grootste attractie van Seaford toch haar omgeving. Perfect voor het maken van heerlijke wandelingen. Zo wandelde ik over de immens hoge kliffen langs de kust en door weilanden bevolkt door schapen of bebouwd met witte bonen. En op zijn tijd zijn daar dan ook nog bossen.
In totaal heb ik heb 4 wandelingen gemaakt, die ieder tussen de 2 tot 3 uur duurden.
Wandeling 1. Uitzicht op de Seven Sisters
Wie in de omgeving van Seaford komt, zal zeker een stop maken om de zeven zusters te bewonderen. Vanuit het dorp wandel je zo de witte kliffen op. Een dun laagje gras is alles wat jouw voeten scheidt van de witte kalkrotsen. En tijdens de wandeling heb je vrijwel continu uitzicht op de Seven Sisters, die iets verderop liggen. Ongeveer halverwege de wandeling kun je afdalen naar een rotsstrand.
Het verste punt zijn de coastguard cottages. Deze huizen vallen bijna van de klif, die steeds verder afbrokkelt. Vanaf de bijna verdwenen huisjes loop je via weilanden gevuld met schapen terug naar het pad langs de klifranden. Een lekkere uitwaaiwandeling. Je vindt hem hier op Komoot.
Wandeling 2. Over de Seven Sisters zelf
De naam Seven Sisters heeft niets te maken met nonnen of een specifieke familie. Ze heten zo omdat het om zeven glooiende heuvels gaat. Vanaf Seven Sisters Visitor Center kun je een rondwandeling maken die gaat via het dorpje Friston.
Het bezoekerscentrum staat aan de doorgaande weg van Seaford naar Eastbourne. Om de 10 tot 20 minuten stopt er een lijnbus die rijdt tussen deze twee plaatsen. Een retourtje met de bus vanuit Seaford kost vier Engelse Pound.
Laat je niet afschrikken door de grote hoeveelheid mensen die met jou aan de wandeling beginnen. De meesten gaan niet verder dan het strand, blijven daar even hangen en keren dan terug naar de auto. Ik denk dat de steile klim naar boven veel mensen afschrikt. En eenmaal boven haken veel wandelaars af omdat de wandeling daarna een voortdurend ritme heeft van dalen en klimmen. Het zijn geen grote hoogteverschillen, maar vlak is het zeker niet. Veel wandelaars keren daarom dan al snel via één van de zijpaden terug naar de parkeerplaats.
Nadat je een aantal heuvelruggen van de zussen hebt overwonnen, daal je af naar het dorpje Friston. Je blijft aan de rand van het dorp en wandelt vanaf daar door een bos terug naar het bezoekerscentrum. Het eerste stuk gaat over een heuvelrand, daarna gaat de wandeling verder over een recht gravelpad. Aan het einde van de wandeling is er nog één steile klim, waarna je gelijk weer afdaalt naar het bezoekerscentrum.
Een heerlijk gevarieerde wandeling vond ik zelf, alhoewel het laatste stuk over het gravelpad wel wat saai was, maar misschien was ik ook gewoon moe.
Je vindt deze mooie wandeling hier op Komoot.
Wandeling 3. Van Seaford naar mooi Alfriston
Vond ik de wandelingen langs de kust al geweldig, de wandelingen weg van de zee waren misschien nog wel mooier! Zoals deze wandeling waarbij je langs het gekanaliseerde riviertje Cuckmere wandelt naar Alfriston met haar mooie oude huizen en typische Engelse winkeltjes.
Ik begon de wandeling vanaf High & Over Car Park. Eerst daalde ik af naar het rivertje via een smal en steil pad. Onderweg passeerde ik een aantal koeien en al wandelend langs het water zag ik ook nog een kudde geiten. Het waren de enige geiten die ik zag tijdens al mijn dagen wandelen in en rond Seaford. Hier vind je voornamelijk schapen. Als ik achterom kijk, zie ik hoog op de helling een enorme tekening van een wit paard. De afbeelding is gemaakt met witte steentjes als een ets in het grasveld. Het is zo’n 100 jaar oud is. De Long Man of Wilminigton is het oudste graskunstwerk in deze regio. De eerste meldingen daarover stammen uit de 17de eeuw.
Alfriston is een heerlijk dorp met haar oude cottages, een mooie kerk, een tea house genaamd The Singing Kettle, antiekzaken en juweliers. Ook vind je hier het eerste huis dat door de National Trust is aangekocht.
Na Alfriston wandel je grotendeels over een heuvelrug terug naar de parkeerplaats. Onderweg kom je nog langs een aantal wijnboeren en heb je een geweldig uitzicht over de Cuckmere Valley.
Je vindt deze wandeling hier op Komoot.
Wandeling 4. Rondje uitzichten vanaf East Blatchington
In de omgeving van Seaford vind je enorm veel weilanden gevuld met schapen. Tijdens deze wandeling maak je ook kennis met een stukje landbouw, namelijk met de teelt van witte bonen. Halverwege juni liep ik door enorme velden met deze groente. Ik had geen idee dat ze hier in Engeland werden verbouwd.
Onderweg kwam ik ook door Bishopstone met haar eeuwenoude begraafplaats. Ik maakte kennis met roodbruine koeien die midden op mijn voetpad lagen en een kudde schapen maakte die de weg voor mij vrij toen ik eraan kwam.
En dat is wat het wandelen in Engeland zo leuk en avontuurlijk maakt. The right of overpass zorgt ervoor dat je niet alleen maar over verharde wegen of aangelegde wandelpaden wandelt, maar ook dwars door weilanden gaat.
Veel boeren zijn er niet zo blij mee, maar ze kunnen er weinig aan doen, behalve als het echt hun eigen land is. Onderweg zag ik een bordje met het opschrift Private Land en daarbij een ander bordje met de waarschuwing dat er camera’s hingen. Ik heb erg goed rondgekeken, maar geen enkele camera gezien. Misschien dat de camera’s alleen geplaatst worden als er dieren zijn? De route ging gelukkig niet over zijn land, maar er vlak langs.
Je vindt deze mooie wandeling hier op Komoot.
De reis naar Seaford
In eerste instantie wilde ik met de trein naar Seaford reizen in plaats van met het vliegtuig. Helaas bleek al snel dat dit mij een extra 150 euro zou kosten met daarbij nog het ongemak van een behoorlijk aantal keren overstappen.
Dus boekte ik toch maar een vliegticket naar London Gatwick, een luchthaven ten zuiden van Londen. Vanaf daar nam ik de trein naar Seaford. Die treinreis duurde nog een klein uur. Dit was veruit de snelste en goedkoopste route.
Omdat ik niet wist hoelang het zou duren voordat ik door de douane heen kwam, heb ik vooraf een treinkaartje voor de hele dag gekocht. Deze kostte iets meer dan 16 Pound. Voor de treinreis vanuit Seaford naar Gatwick heb ik vooraf een treinkaartje voor een specifiek tijdstip gekocht. Het treinkaartje kost dan nog geen 7 Pound. De treinkaartjes kun je heel gemakkelijk vooraf kopen via bijvoorbeeld National Rail UK.
Overnachten
Seaford heeft genoeg aanbod voor overnachtingen. Of het nu hotels, Airbnb’s of campings zijn. Ook voor campers is er genoeg plaats. Ikzelf heb een housesit gedaan in Seaford. Voor een kleine twee weken woonde ik in een gewoon Engels huis, in ruil voor het verzorgen van een kat en volkstuin. Ondanks dat ik ook nog gedeeltelijk moest werken, voelde het toch elke dag weer als een vakantiedag.
Op de laatste dag bracht ik enkele uren door in Baca’s Coffeebar, een lokale koffiebar waar menig lokale bewoner even komt voor een kop koffie of thee. Ik heb met veel plezier gekeken naar de interactie tussen de eigenaar en zijn vaste klanten. Het ging er heel wat minder gereserveerd aan toe dan ik had verwacht en ik heb menig maal mijn lach moeten inhouden vanwege de bijdehante grappen.
Ofwel, Seaford is een heerlijke bestemming om even helemaal tot rust te komen. De perfecte plek als je wilt genieten van een relaxte seatown met een heerlijk strand, prachtige kliffen en afwisselend landschap.
Wandelen in Engeland
Wandelen in Engeland is sowieso een geweldige activiteit. Lees ook eens mijn artikel over de London Capital Ring Walk, een meerdaagse rondwandeling door de buitenwijken van Londen.
Geef een reactie