De hotelreceptioniste keek ietwat verbaasd toen ze checkte of we daadwerkelijk 4 dagen in Thurso zouden verblijven. De meeste mensen blijven er namelijk maar één nacht. Die nemen dan de volgende dag de boot naar één van de Schotse eilanden. Of ze slapen een nacht in Thurso als onderdeel van hun autorondreis langs de Schotse kust, de beroemde N500-route.
Voor ons als openbaar vervoer reizigers was Thurso de meeste geschikte uitvalsbasis voor diverse dagtrips in de omgeving. Onze vier nachten in Thurso bleken wel besteedt en vormden één van de highlights van onze reis door Schotland.
In deze blog vertel ik meer over wat er te zien en te doen is in Thurso en omgeving en welke wandelingen ik heb gemaakt.
Inhoud
Rivier van Thor
Bij aankomst bezocht ik als eerste het North Coast Visitor Centre, een lokaal museum dat de geschiedenis van de regio vertelt. Daar leerde ik dat de bewoners van Thurso en het noordelijkste deel van Schotland zich meer identificeren met de Vikingen dan met de Kelten die via Ierland de overstap naar Schotland hebben gemaakt.
De naam Thurso is dan ook een verwijzing naar de Viking-god Thor en de laatste lettergreep ‘so’ verwijst naar rivier.
In het North Coast Visitor Centre vind je een grote variëteit aan objecten en verhalen, die allemaal erg fascinerend zijn. Zo leerde ik meer over de oorsprong van de bewoners, maar ook hoe je een Schotse rok omknoopt en over botanist Robert Dick die in de 19e eeuw als een van de eersten de flora van dit gebied in kaart heeft gebracht. Zijn verzameling gedroogde planten met beschrijvingen zijn ondergebracht bij dit museum.
En dan is er nog de controlekamer van een kerncentrale. Net buiten Thurso stond namelijk één van de eerste kernreactoren in de wereld. Toen deze buiten werking werd gesteld en gedemonteerd werd, is de volledige controlekamer naar het museum overgebracht. Kortom, ik ontdekte veel voor mij onbekende verhalen over deze regio om vervolgens op de zolder nog een bijzonder mooie kunstcollectie aan te treffen. Het was de kers op de taart.
In Thurso zelf
Thurso zelf is geen idyllisch dorp met mooie oude gebouwen en smalle steegjes. Ik was zelfs een beetje teleurgesteld toen ik aankwam,. Dat had vooral te maken met mijn romantische verwachting van een oud Schots dorp.
Wel vind je in het dorp een groot aantal bakkerijen; van de Wee Shop tot Jamieson bakery. Deze bakkers maken, volgens lokale bewoners, de lekkerste pies van heel Schotland.
Een bezoek aan St Peter’s Kirk hoort ook bij je bezoek aan Thurso. De kerk is nu een ruïne, maar zij staat hier al zeker 800 jaar. De begraafplaats om de kerk geeft een inzicht in het leven van de lokale bewoners. Op verschillende grafstenen worden korte levensbeschrijvingen gegeven. Zo heeft iemand in WO I gevochten, was de ander een koopman en stierf weer een andere bewoner in het buitenland. Als je dan nog even om de kerk loopt, dan zie je ramen die half in de grond staan. Vermoedelijk is op de oude kerk een nieuwe gebouwd?
Het strand bij de stad zelf is leuk, maar niet heel bijzonder. Iets buiten het dorp richting Charlestown vind je een beter strand dat gretig wordt gebruikt door surfers vanwege haar mooie golven. Onderweg naar Charlestown zie je aan de linkerkant ook Thurso Castle. Een kasteel uit de 19e eeuw. Deze kun je niet bezoeken en het lijkt erop alsof delen ervan in woonhuizen zijn veranderd.
Ik heb het gebouw van buiten verkend door via het strand langs de oude muur te lopen, onder de poort door te gaan en daarna via de weg weer terug naar Thurso te wandelen. Dat was een leuke korte wandeling.
Nog weer iets verder richting Charlestown staat Harold’s tower. Een mausoleum van Earl Harold of Caithness & Orkney. Hij was een Viking die in een veldslag in 1196 werd gedood.
Tot slot tref je buiten het centrum van Thruso nog een whiskey-producent, Wolfburn genaamd, waar je uiteraard een whiskey-tasting kunt doen.
Grabster
Zoals eerder gezegd, Thurso is vooral een doorgangsplaats voor toeristen die naar Orkney reizen. Vanuit de haven van Grabster vertrekken de Northline veerboten naar Mainland en South Ronaldsay. In de haven liggen ook enkele kleine vissersbootjes die o.a. krabben aan land brengen. Volgens een verkeersbord zou hier ook een vismarkt zijn, maar daar heb ik geen bewijs van gevonden.
Wel bevindt zich net naast de haven een mooie witte vuurtoren die helaas buiten werking is, maar nog steeds erg charmant aandoet met haar gele accenten.
Eerste wandeling Holborn Head
Vanuit Thurso wandel je langs de kust naar Grabster en via de vuurtoren klim je hoger de kliffen van Holborn Head op. De rotsen daar zijn zogenaamde slabs die laag voor laag bovenop elkaar liggen. Het lijken wel domineestenen die bovenop elkaar zijn gelegd en met een kleine duw naar beneden kunnen vallen.
Sta je bovenop de kliffen, dan hoor je zo’n 15 meter onder je de zee tegen de rotsen knallen en zie je schaduwen van diverse grotten. Of deze zijn ontstaan door de natuur of dat mensen vroeger al stenen hebben weggehaald, dat weet ik niet. Ik vond het in ieder geval een zeer indrukwekkend gezicht en een ervaring om langs deze kustlijn met haar kliffen te wandelen. Ook de schuwe schapen in het veld, die je stiekem met nieuwsgierige ogen observeren, dragen bij aan het plezier van deze wandeling.
Je kunt deze wandeling terugvinden op Komoot en ik heb hem gecombineerd met een andere wandeling die vanuit Thurso naar het noordelijke puntje ging. Samen werd het een wandeling van 14 kilometer.
Komoot: Thurso naar Holborn Head en Komoot: Holborn Head
Tweede wandeling Dunnet Head
De absolute highlight van mijn verblijf in Thurso was de wandeling rondom Dunnet Head. Een tweede uitsteeksel van kliffen richting de Atlantische Oceaan.
Deze wandeling, ook op Komoot gevonden, begon uitdagend met een wandeling door een dicht varenveld. Gaandeweg werd het pad beter en wandelde ik langs een prachtige kustlijn met grillige rotsen. Regelmatig stond ik stil om de rotswanden te bewonderen die vaak begroeid zijn met allerlei planten.
Bij de vuurtoren, halverwege de wandeling, ontdekte ik een kolonie papagaaiduikers. Ik noem ze gekscherend vliegende pinquins omdat ze ietwat houterig vliegen en qua lichaam wel iets weg hebben van een pinquin. In ieder geval zijn ze allerschattigst tussen de vele meeuwen.
Dunnet Head is trouwens een vogelreservaat met bovenop de rotsen een veengebied. Tijdens mijn wandeling in de zomer zag ik zelfs nog een paar kleine stapels gestoken turf in het veld liggen. Die waren aan het drogen voordat zij ergens in een oven gaan. Ik heb gehoord dat een aantal wishkey-makers nog gebruik maken van turf om hun whiskey die typische rokerige smaak te geven, maar misschien wordt de turf ook nog wel door een lokale bewoner gebruikt voor in zijn kachel of in de stal.
De wandeldag begon trouwens met een stralende zon en eindigde in de regen. Eerst was er motregen maar al snel veranderde dat in een stevige regenbui. Toen ik terugkwam bij de bushalte, hoefde ik gelukkig niet lang te wachten op de bus naar Thurso. Maar vanaf nu was ik wel gewaarschuwd voor het snel veranderende weer in Schotland.
Hier de wandeling op Komoot: Dunnet Head
Bezoek Werelderfgoed site The Flow Country
Onderweg van Inverness naar Thurso kwam de trein langs Forsinard, een treinhalte midden in The Flow Country. Dit natuurgebied is in 2024 opgenomen op de UNESCO werelderfgoedlijst. Het is het enige veenlandschap dat op deze lijst voorkomt. Schotland hecht veel waarde aan dit natuurgebied omdat het één van de grootste natuurlijke opslagplaatsen van CO2 (broeikasgas) is. Daarnaast is dit landschap al vele duizenden jaren oud en verdient het om in ere te worden gehouden.
Vanuit station Forsinard loop je een ontzettend mooi natuurgebied in. Althans ik vind het erg mooi. Het is een veenlandschap met ontzettend veel verschillende soorten mossen, grassen en heide. Het gebied wordt met behulp van dammetjes nat gehouden zodat het veen kan blijven groeien. Het is wat men noemt een dekenveengebied waarvan regelmatig delen naar beneden zakken waardoor er meertjes ontstaan. Je loopt door het gebied via houten vlonders en in het midden staat een uitkijkpost. Vanaf daar zie je hoe enorm groot het veenlandschap is.
Op het station is een bezoekerscentrum waar je meer kunt leren over dit landschap, de flora en fauna. Er is ook een koffiemachine en toilet.
Een bezoek aan Forsinard duurt niet een hele dag. Een uur of twee is al prima. Ik bleef er langer voor het maken van opnames voor mijn historische reisdocumentaire Langs de Dedemsvaart. Ik had daardoor tijd over en wandelde na de opnames naar Forsinard Lodge met haar kleine theehuis. Terwijl we daar een taartje aten, kwamen diverse bezoekers en fietsers langs voor een maaltijd of een kop koffie. Het is er blijkbaar toch niet helemaal verlaten.
Een bezoek aan Forsinard moet je trouwens wel goed plannen als je met de trein gaat, want de trein stopt er maar een paar keer per dag. Check ook op de dag zelf of de trein terug naar Thurso niet is geannuleerd. Mijn advies is dan ook om in de zomer de eerste trein, vroeg in de ochtend, te nemen en dan met de trein die rond lunchtijd gaat terug te keren naar Thurso. Natuurlijk kun je ook besluiten om er de nacht door te brengen. Er zijn diverse lodges op loopafstand van het station.
Overige uitstapjes
Vanuit Thurso kun je met de bus een uitstapje maken naar John O’Goats, waar de Noordzee en Atlantische Oceaan bij elkaar komen. Ook kun je vanuit Thurso in een half uur reizen naar Wick, een meer romantische (en toeristische) plaats langs de kust.
Tip: Ik heb mijn ervaringen en tips over het reizen met openbaar vervoer in Schotland, in deze blog opgeschreven: Met de bus en trein door Schotland – mijn reiservaringen.
Verblijf Thurso
Ik overnachtte bij Royal Hotel Thurso. Het was het enige hotel in Thurso dat midden in de zomer nog kamers vrij had. De reviews waren zeer wisselend, dus ik hield mijn hart vast toen ik boekte. Gelukkig viel het reuze mee. Het personeel is erg vriendelijk en men doet zijn best om het naar je zin te maken. Het hotelrestaurant is betaalbaar en goed, en het ontbijt ook. De kamers zijn zeker wat oubollig. Ik heb mij afgevraagd hoeveel lagen tapijt er onder de huidige vloerbedekking lag. En als je slecht ter been bent of moeite hebt met drangdeuren, dan is dit hotel wel een drama met haar vele trappen en gangen.
Boek je op tijd, dan zijn er vast en zeker betere opties in Thurso, inclusief een camping aan de kust.
Met de trein of bus naar Thurso
Als je naar Thurso reist met openbaar vervoer, dan kun je kiezen tussen de bus en trein. Vanuit Inverness is de bus zeker sneller. Ik houd alleen niet van lange busreizen, ik word gemakkelijk wagenziek. In een trein heb ik daar geen last van en kan ik onderweg met een gerust hart iets lezen of kijken. De trein is niet duurder dan de bus, zeker niet als je reist met een kortingskaart. Lees mijn blog Met de bus en trein door Schotland – mijn reiservaringen voor meer details daarover.
De treinreis van Inverness naar Thurso is één van de mooiste treinreizen door Schotland en een absolute aanrader. De trein volgt niet de kust (zoals de bus), maar gaat door de binnenlanden. Tijdens die reis passeer je vele kleine stations die allemaal middenin het niets lijken te liggen.
De bus gaat van Thurso naar Wick en volgt dan de kustlijn richting Inverness. Onderweg zijn genoeg interessante plaatsen en bezienswaardigheden om te bezoeken, waardoor je de reis zelfs kan opbreken in meerdere dagen.
Extra tip
Wat ons verblijf in Thurso extra leuk maakte, was de ontdekking van een Sri Lankaans restaurant in het dorp. De eigenaar van T’s Café maakt niet alleen Sri Lankaanse gerechten maar ook Engelse klassiekers. Uiteraard hebben we een bezoek gebracht aan zijn establishment en genoten van een heerlijk Sri Lankaanse maaltijd.
Geef een reactie