Drie dagen wandelen door een ander Praag

Gewaarschuwd werd ik voor de vrijgezellenfeesten die in het weekend de Tsjechische hoofdstad terroriseren. Een hekel heb ik aan steden waar toeristen elkaar verdringen voor die ene foto, die in elke magazine staat en al veelvuldig is langsgekomen op social media. Hoe kan ik dit alles vermijden en toch een optimale ervaring hebben in Praag?

Als eerste ben ik op zoek gegaan naar alternatieve bezienswaardigheden. Ik vond een artikel van Auburn Scallon uit 2017 met een aantal goede alternatieven. De website Like-a-local (bestaat helaas niet meer) hielp me aan een aantal restaurants en de uitstekende website van het Praagse toeristenbureau bood een scala aan activiteiten, waaronder wandelroutes door de verschillende wijken van Praag.

Vervolgens boekte ik een appartement buiten het stadscentrum van dinsdag tot en met vrijdag. Op die manier ontweek ik de vrijgezellenfeestjes, de toeristen en bespaarde geld, want overnachtingen zijn doordeweeks een stuk goedkoper dan in het weekend.

Na deze voorbereidingen ben ik met een gerust hart Praag gaan verkennen samen met mijn man Milton.

Dag 1 Toeristisch centrum

Milton is nog niet eerder in Praag geweest, dus beginnen we de dag met een wandeling over de befaamde Charles Brug.

Hier wordt al snel duidelijk dat veel toeristen geen idee hebben van waar ze lopen en wat belangrijk is. Ze volgen een gids en maken zoveel mogelijk foto’s en filmpjes met hun camera.

We zien regelmatig dat als één iemand een foto maakt van iets, dat daarna de rest gelijk volgt. Wij nemen de proef op de som en maken een willekeurige foto van een plastic bloem die aan een lantaarnpaal is gebonden. En ja hoor, binnen 1 minuut komen er al mensen naar dezelfde plek om er ook een foto van te maken. We moeten er wel een beetje om lachen.

We wandelen de binnenstad in richting het oude stadsplein waar de astronomische klok te vinden is. Als we de hoeveelheid mensen zien die al om 10.00 in de ochtend het slaan van het klokkenspel gadeslaan, vrezen we voor hoe het hier later op de dag zal zijn.

Al snel besluiten we dat te doen, waar we het meest van houden, zoeken naar het ‘bijzondere’ van Praag. Als eerste stappen we daarvoor het kubistisch museum binnen. Voor 3 euro per persoon word je hier ingewijd in de belangrijkste kunststroming van de Tsjechische geschiedenis en haar bijbehorende ontwerpers.

Met onze passie voor art noveau en art deco, is het extra interessant om te zien hoe het Tsjechische kubisme zich als zijtak daarvan ontwikkelde. De meubels, de schilderijen en de stoffen laten zien dat kubisme ook mooi kan zijn en niet per se Mondriaans hoeft te worden.

Het kubistisch museum is gevestigd in de Zwarte Madonna, dat is ontworpen door architect Josef Gočár en in 1912 werd opgeleverd. Op de eerste etage bevindt zich nog steeds koffiehuis Oriënt dat volledig in de stijl van die periode is ingericht. Uiteraard hebben we daar een kop koffie en thee genomen met het bijbehorende kubistische taartje. Alhoewel het koffiehuis vooral door toeristen wordt bezocht, kon het onze pret niet drukken en keken we onze ogen uit.

Vanaf het museum lopen we een beetje willekeurig door het centrum richting het eettentje dat ik van te voren had uitgezocht. Onderweg ontdekken we een bijzondere kloostertuin, waaraan een aantal interessante kunstgaleries en expositieruimtes liggen. We maken daar kennis met het werk van portretfotografe Inge Morath. Ook lopen we langs het bewegende beeld van Franz Kafka voordat we aankomen bij Kavarna Velryba. Dit restaurant wordt aanbevolen op de like-a-local-website en blijkt een sfeervolle en artistieke plaats te zijn met een niet-typische Tsjechische menukaart.

Zij serveren hier een mooie mix van Aziatische en westerse gerechten en ondanks dat we nog steeds in het toeristisch centrum van Praag zijn, worden we omringd door lokale bewoners. Alhoewel, de meeste bezoekers spraken Engels, maar droegen ook badges. Blijkt dat Vogue en een aantal andere modebladen hier om de hoek hun kantoor hebben.

Na deze lekkere en goede lunch slenteren we verder naar het nieuwe icoon van Praag, het Dansende Huis. Nieuw is het niet meer, want zij staat er al sinds 1996, maar wel een icoon dat op menig Instagram-account is te vinden. Het ontwerp wordt toegeschreven aan Frank Gehry, maar ook de Tsjech Vlado Milunić heeft eraan meegewerkt. Na een paar leuke foto’s te hebben genomen, zoals elke andere toerist, wandelen we langs de rivier terug richting de Charles brug. Onderweg verbazen we ons over de vele art nouveau (of art deco) gebouwen die trots langs de kade staan. De één nog mooier dan de ander. Wat dat betreft doet Praag zeker niet onder ten opzichte van andere art nouveau steden als Riga.

• Lees ook: Verborgen schoonheid in Riga

We steken de stadsrivier Moldau over via de Legions brug om dan langs het communistisch monument naar de trambaan te gaan, die ons bovenop de Petrin heuvel afzet. Geen magnifieke uitzichten onderweg naar boven, maar het is wel een stuk aangenamer dan lopen.

Boven aangekomen belanden we eerst in een rozentuin en wandelen daarna door het park richting het noorden. We volgen een oude vestingsmuur en komen dan uit bij het Strahov Klooster, welke beschikt over een mooie kerk, maar vooral bekend staat om haar bibliotheek.

We vervolgen onze weg naar Novy Svet, een straat die vol levendigheid zou moeten zijn volgens mijn informatie. Ik denk dat dit alleen geldt voor de zomer als de biertuinen open zijn. Nu, eind september, is de straat verlaten. Het is nog steeds een prachtige oude straat, maar ze maakt op ons geen levendige indruk.

Wat dat wel doet, is het Schwarzenberg paleis met haar prachtige etsingen in de muur. In een gedeelte van het gebouw is een kunstmuseum gevestigd. Het Hradczański plein, waaraan dit kasteel staat, is omringd door prachtige en magnifieke gebouwen. Het is onze eerste onverwachte highlight in Praag.

Ondertussen beginnen we dorstig te worden, waardoor we het Praagse kasteel, één van de grootste toeristische attracties in Praag, links laten liggen. In plaats daarvan lopen we naar het Koninklijk Park, waar we onze ogen tegoed doen aan verschillende bijzondere bouwwerken en monumenten. Het aangrenzende Letna Park is nog mooier, vooral vanwege de uitzichten over de oude stad. Hier eindigen we dan ook ons eerste dag op het terras van Letensky met twee Tjechische biertjes, een bakje patat frites en mooi uitzicht.

Conclusie dag 1

We hebben op onze eerste dag veel meer gedaan dan verwacht! En van elke meter die we hebben gelopen, hebben we genoten. De oude gebouwen, de gemoedelijke sfeer op straat (als je de toeristen even vergeet) en prachtige parken, ze dragen allemaal bij aan de echte magie van Praag.

Dag twee – Wandelen van Brevnov naar Holesovice

We beginnen de volgende ochtend in Brevnov bij het gelijknamige klooster. Hier wordt nog steeds bier geproduceerd, maar gezien het vroege tijdstip nemen we nu genoegen met de gebouwen opgetrokken in barok-stijl, de ouderwetse terrastuinen met vruchtenbomen en de aangelegde parken.

Het plan voor deze dag is om een aantal wandelingen, die door het toeristisch bureau van Praag in twee boekjes zijn uitgegeven, met elkaar te combineren tot een lange wandeling. De wandelingen in het informatieboekje zijn allemaal 5 kilometer en gaan door een specifieke wijk of wijkgedeelte van Praag. Onderweg kom je langs bijzondere gebouwen, standbeelden, wijken en musea. Tegelijkertijd proef je iets van het ‘gewone’ leven in Praag. Vijf kilometer vinden wij iets te kort, dus hebben wij drie wandelingen aan elkaar geknoopt.

• Vind hier de wandelinformatie van Toeristisch informatiecentrum Praag, inclusief de brochures Prague Walks

Na ons bezoek aan het klooster en haar tuinen, wandelen we een keurige wijk binnen. Een wijk gebouwd gedurende de communistische periode, maar absoluut niet grijs en donker van kleur. Kleurige en goed onderhouden appartementscomplexen van ongeveer 6 verdiepingen zijn het nu, en dat terwijl deze wijk vroeger ‘de knuppel’ werd genoemd. Hier woonden in de jaren ’70 vooral families die werkten bij het beruchte Ministerie van Binnenlandse Zaken.

Kort daarna komen we aan in het oudste gedeelte van de wijk Stresovice met haar kleine huisjes en geplaveide straten. Een oude man staat buiten de planten in zijn kleine tuin te verzorgen, en we raken zo gefascineerd door dit idyllisch beeld dat we de afslag naar het kleine pleintje met een mooie grote boom bijna missen. Hier op het pleintje hebben we het gevoel minimaal 100 jaar in de tijd terug te gaan.

We sluiten het eerste gedeelte van onze wandeling af met drie oude boerderijen die inmiddels door de stad zijn opgeslokt. De één is verandert in een restaurant, de ander verkeert in een totaal vervallen staat, en de derde herbergt een dak- en thuislozenopvang gerund door nonnen.

Nadat we de derde voormalige boerderij zijn gepasseerd, sluiten we onze eerste wandelroute voortijdig af en maken een start met de tweede route, die hier vlakbij begint.

Deze tweede wandelroute belooft ons naar dromerige villa’s en socialistische wolkenkrabbers te brengen.

We beginnen bij Villa Müller, het meesterwerk van architect Adolf Loos uit 1928, welke is gebouwd voor de familie Müller. Deze familie is rijk geworden met het produceren van beton en werkzaamheden in de wegenbouw.

Bij aankomst horen we dat er om 11.00 een rondleiding begint. Het is nu 10.45 en we besluiten de gok te wagen en lopen naar het informatiecentrum iets verderop in de straat. We kunnen inderdaad nog deelnemen, en na even geslikt te hebben toen we de toegangsprijs hoorden, kopen we kaartjes voor de bezichtiging van dit architectonisch hoogstandje.

Voor 16 euro per persoon krijgen we een persoonlijke rondleiding door het gebouw, waarbij de rondleidsters allerlei interessante details aanwijst en tegelijkertijd vertelt over de plaats van deze villa in die tijdsperiode. Samen met de film over de renovatiewerkzaamheden in het informatiecentrum is het een zeer inzichtgevend bezoek geweest aan deze bijzondere woning.

Na de rondleiding, wat onze tweede highlight van Praag werd, maken we een wandeling door de wijk. We bewonderen de architectuur van twee kerken en lopen een rondje rondom Rothmayer villa. We proberen vervolgens het huis van schilder Vaclav Spala te lokaliseren, welke is ontworpen door Otakar Novotny. Gelukkig kunnen we het gemakkelijk vinden vanwege de typische Nederlandse bakstenen. Rode bakstenen zijn populair in deze wijk met haar vele grote villa’s. Ook het huis van beeldhouwer Bohumil Kafka is ervan gemaakt. Deze heeft er bovendien nog een glazen serre aan toegevoegd.

Ondertussen krijgen we serieus honger, dus tijd om een restaurant te zoeken. Tot dusver waren we nog geen restaurant of café tegengekomen, maar volgens onze wandelgids zou er een restaurantje in het ‘centrale gebouw’ zijn.

Het centrale gebouw bevindt zich in een wijkje dat is ontworpen in de Engelse ’tuinstijl’ met verschillende kubistische en art nouveau stijlkenmerken. Een apart stukje architectuur en ooit bevonden zich in het centrale gebouw een bioscoop, restaurant, danshal en café. Die zijn er nu niet meer, en het centrale gebouw staat er dan ook ietwat verwaarloosd bij. Gelukkig fleurt het hippe restaurantje Bistro Ořechovka de boel hier op, en heeft het een heel betaalbaar lunchmenu. We besluiten onze lunch op het terras te gebruiken, nu dat de zon nog schijnt. Even later schuift een Amerikaanse moeder met kind aan, die op een vriendin wacht. Na het veroveren van een gnocchi met zwijnenvlees en een half kippetje met aardappelpuree en groentemix kunnen we weer verder.

Ook nu besluiten we deze wandeling af te breken, omdat we nog een ander gedeelte van Holesovice willen bezoeken, het voormalig havengebied. Dus bij het trammuseum nemen wij de tram naar de startpunt van onze derde wandeling.

Deze wandeling begint bij de Nationale Galerie, welke is gehuisvest in het eerste functionalistische gebouw van Praag. Met het boekje in ons hand worden we even later gewezen op de Hussite Church met haar grote urn bovenop het dak. In eerste instantie dachten wij dat het een kantoorgebouw was, maar hier bevindt zich behalve een kerk ook de grootste ruimte voor begrafenisurnen. De urnen staan verspreidt over 2 verdiepingen.

Vanaf hier wandelen we via een druk verkeerspunt naar het oude industrie- en havengebied van Holesovice. Net als in zoveel andere steden is deze wijk ook onderhevig aan gentrificatie. En ook hier zijn sommige projecten succesvoller dan anderen.

De Praagse markt is een minder succesvol project in onze ogen. Het wordt nu vooral bezet door goedkope winkels die er allerlei waar aanbieden. De beschrijving die het wandelboekje ons geeft, als zijnde een plek met streetfood, de grootste warenmarkt van Praag en verschillende kunstgalleries, kunnen wij niet echt opmerken. We verlaten het terrein dan ook vrij snel na aankomst.

Interessanter en veel succesvoller is Vnitroblock. In een open ruimte met een duidelijke industriële touch, kun je hier een lekkere kop koffie of thee gebruiken en even ontspannen. We moesten wel even vragen naar waar het nu precies was, want het is vanaf de straat nauwelijks zichtbaar. Alleen een klein uithangbord verraadt waar het is.

Even verderop is de Holesovice bierbrouwerij die samen met de omliggende gebouwen prachtig is gerenoveerd en herontwikkelt tot een kantorencomplex. De voormalige graanmolen, die op stoom werkte, heeft ook een grote verbouwing ondergaan en huisvest nu naast multinationals ook start-ups.

En zoals het gaat in dergelijke wijken, verval en moderniteit liggen vlak naast elkaar. Even later lopen we langs een gedeelte van de haven dat duidelijk nog herontwikkelt moet worden.

Onze voeten beginnen nu toch écht wel moe te worden, dus nemen we even kort notie van het camouflage motief op het gebouw van Ogilvy en wandelen dan snel door naar DOX center for Contemporary Art. We willen graag de houten zeppelin zien die op het dak ligt, maar daarvoor moeten we eerst een entreekaartje kopen.

Dat doen we niet, want onze voeten en hoofden zijn té moe van de lange wandeling en vele indrukken die we hebben opgedaan. We besluiten een bezoek aan dit museum voor een volgend bezoek aan Praag te bewaren.

Dag 3 Wandelen in en rondom Vysehrad

Online had ik gelezen dat je vanaf Vysehrad het mooiste uitzicht hebt over Praag. We hebben nog ruim een halve dag in Praag, de weervoorspellingen zijn goed en dus is het besluit snel genomen om deze wijk te gaan verkennen voordat we vertrekken naar onze volgende bestemming, het Sächsische Schweiz in Duitsland. Niet alleen willen we deze wandelroute lopen vanwege de mogelijke uitzichten, maar ook vanwege enkele kubistische gebouwen en bijzondere plekjes die we tegen zullen gaan komen.

Het eerste deel van de wandeling bestaat vooral uit het bekijken en bewonderen van de verschillende art nouveau gebouwen. We wandelen door een kleine, maar bijzonder leuke botanische tuin van de Praagse universiteit en verkennen stiekem de binnenkant van het Apolina-gebouw, dat nog steeds in gebruik is als een (verloskundig) ziekenhuis.

Na deze stedelijke bezienswaardigheden, lopen we langs de oude stadsmuur. richting onze eindbestemming Vysehrad voor een groene oase en intrigerend perspectief op de stad vanuit de hoogte.

Daarvoor moeten we eerst een drukke weg oversteken, met als beloning het kubistische appartementencomplex van Josef Chochol welke is voorzien van origami details. Nadat we de heuvel hebben beklommen, belanden we in oude bastion over wiens muren we kunnen lopen en vanaf daar de uitzichten over Praag hebben. Deze heuveltop heeft daardoor een 360 graden uitzicht over Praag, alhoewel het uitzicht over de rivier Mondau toch wel duidelijk de mooiste is. In het midden staat een kerk met een oude begraafplaats, waar menig bekende Tsjech zijn of haar laatste rustplaats heeft gevonden.

Na het bezoek aan Vysehrad dalen we weer af richting de rivier, waarbij we onderweg weer een kubistisch gebouw passeren.

Het restaurant dat we op het oog hebben voor onze lunch, ligt er nog verlaten bij en omdat we bang zijn dat we onze trein zullen missen, besluiten we bij de lokale Indiër dichtbij ons appartement te lunchen. Met een heerlijke Indiase maaltijd sluiten we ons bezoek aan Praag af.

Praktische informatie

Op de onderstaande kaart vind je alle locaties waar we zijn geweest tijdens ons driedaagse verblijf in Praag. Wij zijn er dit keer met de trein naartoe gegaan, een aanrader! Lees hier ons reisverslag.

Wil je ook Praag op een andere manier gaan verkennen, dan is de website van het Praagse toeristenbureau interessant, maar vergeet vooral niet hun wandelgidsjes te downloaden of af te halen bij het toeristisch informatiecentrum.