Het is een koude, maar zonnige wintermiddag als we Stadtschwärmer-auteur Babett Börner ontmoeten buiten haar kantoor in Plagwitz. Al twee jaar huurt zij samen met haar collega’s een ruimte in Westwerk.
Deze voormalige metaalbewerkingsfabriek fungeert nu als bedrijfsverzamelgebouw voor een variatie aan ondernemers. Zo herbergt het vandaag de dag een yogastudio, smederij, meubelmaker, een aantal grafisch ontwerpers en brillenmaker Enzo Forciniti. De laatste levert op maat gemaakte houten monturen af. Zijn monturen verkocht hij eerder via een winkel in de stad, maar 6 jaar geleden verhuisde hij naar Westwerk. “Ik wilde in een omgeving zijn waar meer creatieve mensen werkten. Een omgeving waar je elkaar kan inspireren en ondersteunen.”
Babett is een geboren en getogen Leipziger. Dat blijkt als ze vertelt over haar vader die vroeger bij Westwerk heeft gewerkt als technisch tekenaar. “Toen ik de ruimte op de vijfde etage had gehuurd, bleek het dezelfde ruimte te zijn als waar hij vroeger werkte. Mijn vader is nu 82 jaar, maar komt ons af en toe hier opzoeken. Deze plek voelt voor hem aan als een thuis. Niet zo raar, als je bedenkt dat hij hier in deze ruimte 40 jaar heeft gewerkt.”
Inhoud
Langs het Karl Heine kanaal
We gaan de hoek om voor een wandeling langs het Karl Heine kanaal. Babett vertelt dat zij zich nog kan herinneren dat het water paars kleurde en er een dikke laag schuim bovenop dreef. Tegelijkertijd zat de lucht vol met fijnstof van de open kolenmijnen die de stad snel naderden, zodat ze aan de kolenhonger van de fabrieken kon voldoen.
Nu is het water helder, hoor je overal vogeltjes fluiten en ritselt er van alles in het struikgewas. Vandaag, in het flauwe winterzonnetje flaneren en wandelen al verscheidene Leipzigers met hun hond, kinderen of vrienden langs het kanaal. In de zomer is het ook op het water druk, dan varen vele plezierbootjes af en aan door het kanaal. Het is onvoorstelbaar hoe Leipzig is veranderd in 28 jaar.
Van fabriek naar woningen
Als we verder lopen langs het kanaal, komen we uit bij de voormalige Wollgarnfabrik Tittel & Krüger. Aan beide kanten van de Witte Elster staat een elegant in rode stenen opgetrokken gebouw. Beide gebouwen zijn met elkaar verbonden via een overdekte loopbrug over het water. De fabriek, met een vloeroppervlak van ruim 100.000m2, is nu omgebouwd tot een woningcomplex. “Ik heb hier vroeger gewoond en als mijn vriend en ik zomers op ons terras gingen zitten, moesten we vaak opmerkingen horen van de bootpassagiers die voorbij vaarden. Of we nog een biertje voor ze hadden, of ze naar het toilet mochten of gewoon een vriendelijke groet. Hele gesprekken hebben we gevoerd met passanten.”
Dit gebouw heeft een goede herbestemming gevonden, maar nog veel oude fabrieken staan er verlaten en vervallen bij. Na de eenwording met West-Duitsland moesten de meeste fabrieken hun deuren sluiten. Ze konden niet concurreren met de efficiënte West-Duitse bedrijven en tegelijkertijd verdween ook hun afzetmarkt in Oost-Europa. Plagwitz raakte daardoor in verval. In eerste instantie werd er vooral geïnvesteerd in het herstel van de binnenstad en het aantrekken van nieuwe bedrijven, die zich niet in de oude fabrieken van Plagwitz wilden vestigen. Bedrijven als DHL, BMW en Porsche vestigden zich in het noorden van de stad, dichtbij de luchthaven.
Van verval naar vernieuwing
Met de economische groei en toestroom van nieuwe bewoners krijgt Plagwitz nu weer een nieuwe kans. Jonge, startende en creatieve ondernemers voelen zich aangetrokken tot de grote en hoge ruimtes in de enigszins vervallen industriële gebouwen. Gecombineerd met de goedkope woonruimte in de nabije omgeving is Plagwitz nu één van de populairste wijken in Leipzig. Als we in de Karl Heine Strasse lopen, zegt Babett “Elke week openen hier nieuwe zaken en anderen gaan weer weg. Kijk hier is deze week een nieuwe kledingzaak geopend waar ze ook zelf leren tassen maken.”
Het zijn echter niet alleen nieuwe ondernemers die zich in Plagwitz vestigen. Nu het weer beter gaat met de stad en de wijk, keren ook oude ondernemingen terug. Een goed voorbeeld daarvan is kledingproducent Mey & Edlich naast de Könneritz brug. Zij verlieten Leipzig vlak na de Tweede Wereldoorlog en zijn inmiddels weer teruggekeerd in hun oude pand.
Leipzig – een stad met vele gezichten
Na een lange wandeling waar we nog veel meer nieuwe indrukken opdoen, keren we terug naar Westwerk. Uitkijkend over de stad door de ietwat stoffige ramen van Babett’s kantoor beseffen we dat Leipzig op meerdere gebieden kwaliteit levert. Niet alleen is het een perfecte stad voor klassieke muziek, maar heeft het ook een uitstekend winkelaanbod, veel groen en water en natuurlijk up-and-coming Plagwitz.
Meer over Leipzig
Ben je benieuwd naar wat er nog meer te doen is in Leipzig? Lees dan ook mijn andere blogs over deze bijzondere stad. Ook op de website van Leipzig Travel vind je veel leuke bezienswaardigheden en activiteiten voor wanneer je Leipzig bezoekt.
Geef een reactie