Weimar, de stad van de Duitse klassiekers, lijkt een rustige en gemoedelijke stad, maar ze heeft veel drama meegemaakt. Wie even de tijd neemt, zal veel romantische verhalen vol drama tegenkomen.
Inhoud
Liefdesverdriet
Toen zijn boek ‘de zorgen van jonge Werther’ verscheen in 1744, kon Johann Wolfgang von Goethe niet vermoeden dat zijn boek aanleiding zou zijn voor een golf van zelfmoorden door het gehele Duitstalig gebied.
In het rustige Weimar kreeg Goethe daar in eerste instantie maar weinig van mee, totdat vlakbij zijn tuinhuis de jonge Kristel von Ladberg zelfmoord pleegde met zijn boek in haar hand. Toen realiseerde hij wat zijn boek teweeg bracht bij zijn lezers, waarin zijn hoofdpersoon ook zelfmoord pleegde vanwege liefdesverdriet. Uiteindelijk heeft Goethe ter nagedachtenis aan deze jonge vrouw een poort van rotsen in Park am Ilm gebouwd.
In Weimar vind je alles over Goethe en zijn leven in zijn voormalige woning dat nu een museum is. Ook zijn tuinhuis in Park am Ilm is behouden gebleven. Beide huizen zijn zodanig ingericht dat het lijkt alsof hij morgen weer terugkeert.
Romantische landschapsparken
Wie van romantische wandelingen houdt, komt in de vele grote landschapsparken van Weimar zeker aan zijn trekken.
Het eerder genoemde Park am Ilm is één van die vier grote landschapsparken in de omgeving van Weimar. Het park zelf begint bij het stadsslot van het voormalige groothertogdom Saksen-Weimar-Eisenach. Dit groothertogdom heeft zelfs nog een kleine link met ons koninklijk huis. Sophia van Oranje Nassau, een nicht van koningin Wilhelmina, trouwde in 1842 met Karl Alexander.
Zij verbleef in de zomer vaak in slot Belvedère, welke ook een prachtig park heeft om doorheen te wandelen. In het slot vind je nog diverse voorwerpen uit Nederland, waaronder Delfs blauw.
Het landschapspark van slot Belvedère en slot Tiefurt liggen ietwat buiten de stad, maar zijn gemakkelijk met de bus en fiets te bereiken. Slot Ettersburg ligt nog iets verder weg en is nu een hotel, maar het landschapspark kun je nog altijd bezoeken.
Deze grote parken met hun kronkelende paden tussen grote oude bomen, langs kabbelende kreken en open grasvelden vormen een perfecte omgeving voor een romantische wandeling of picknick.
Een goede compensatie voor de romantische drama’s die hier hebben plaatsgevonden.
Frans Liszt z’n liefdesdrama
Pianist en componist Frans Liszt heeft vele zomers doorgebracht in Weimar. Hij had er zijn eigen huis, geschonken door het groothertogdom en ingericht door Sophie van Oranje-Nassau. Daar woonde hij van 1848 tot 1861 met de Poolse prinses Carolyne zu Sayn-Wittgenstein, zijn toenmalige vriendin.
Zij wilden graag met elkaar trouwen, maar op de dag voor hun trouwen kregen zij toch geen toestemming van het Vaticaan. Haar eerste man, een Russische militaire officier, heeft samen met de tsaar van Rusland een stokje gestoken voor haar geplande huwelijk met Frans Liszt.
Toen kort daarna Frans Liszt ook nog eens twee van zijn kinderen verloor, besloot de componerende pianist zich terug te trekken uit het gewone leven. Hij meldde zich aan bij een Italiaans klooster en beëindigde zijn liefdesrelatie met Carolyne.
In 1869 keerde hij uiteindelijk terug naar zijn woning in Weimar en verdeelde daarna zijn tijd tussen Rome, Boedapest en Weimar. Hij keerde niet terug naar Carolyne, maar bleef wel bevriend met haar.
Wie naar zijn muzikale werken luistert, hoort duidelijk de drama, verdriet en vreugde die hij ontleende aan het leven. Een bijzondere man, bijzonder huis en geweldige muziek.
Buchenwald
Naast romantische drama, kent de stad ook een intens droevige kant. Op nog geen 8 kilometer van Weimar bevindt zich namelijk het Buchenwald Memorial.
In concentratiekamp Buchenwald werden vanaf 1937 tot en met 1945 vooral politieke gevangenen opgesloten. Roma’s, Sinti’s, communisten, homoseksuelen, criminelen en joden moesten hier onder de meest vreselijke omstandigheden leven en werken. Ook werden er medische experimenten uitgevoerd, waaraan vele gevangenen zijn overleden.
De gruwelijke geschiedenis van het kamp is in een aantal exposities weergegeven. De lokale bewoners van Weimar hebben altijd ontkent dat zij wisten van het bestaan van dit kamp. Getuigenverklaringen van kampbewoners geven echter aan dat zij met de lokale bewoners in fabrieken hebben gewerkt en regelmatig aan hen hebben verteld over hun erbarmelijke leefomstandigheden.
Uiteindelijk zijn meer dan 50.000 mensen in het kamp overleden ten gevolge van de zware dwangarbeid en slechte leefomstandigheden.
Na de Tweede Wereldoorlog hebben de Russen een zogenaamde tweede kamp gebouwd en daar hun politieke gevangenen vastgehouden. Van de 28.000 gevangenen zijn er ruim 6.000 doodgeschoten en anoniem begraven in het nabijgelegen bos.
Er is weinig romantiek te vinden op een plek als deze, wel enkele voorbeelden van heldenmoed. Zo hebben twee communistische mannen in barak 66 zoveel mogelijk kinderen verzorgd om ze te beschermen tegen dwangarbeid en de straffen van de SS. Toen het kamp werd bevrijd in 1945 werden er 900 kinderen gered.
Nieuwsgierig geworden?
Lees dan ook één van mijn andere blogs over Wemair, zoals:
- Bauhaus in Weimar, wat en waar?
- Weimarcard zinvol of niet?
- Tien redenen voor een bezoek aan Leipzig
- Frankfurt- stadswandeling vanaf treinstation naar Sachsenhausen
Er is nog veel meer te zien en te doen in Weimar en omgeving. Bezoek voor meer informatie de website van deze cultuurstad van Europa.
Dichterbij dan je denkt
Weimar ligt op nog geen 600 kilometer van Utrecht, dus een perfecte bestemming voor een lang weekend. Uiteraard ook te combineren met een bezoek aan het nieuwe Berlijn van Duitsland, Leipzig, of de financiële hoofdstad van Europa, Frankfurt.
Geef een reactie